Bij Waterwegsport.nl hebben we natuurlijk diep respect voor de sporters, bestuursleden en andere belangrijke giganten die onze regio het kleurrijke verleden geven waar deze om bekend staat !
In waterwegsport.nl legends kijken we met deze tijdsbepalers terug op de periode dat zij een prominente rol speelden. Hoe ging het toen en hoe gaat het nu? Deze week maken een echte Schiedamse legend: Rob van Vliet (jr). Het ambivalente voetbaldier kreeg de liefde voor de voetbalsport met de paplepel ingegoten door vader Rob van Vliet (sr). Met het hart op de tong, gebalde vuisten en een ijzeren mentaliteit wist hij o.a bij HBSS, PPSC en SVDPW tal van successen te boeken. Dat hij tijdens de training vaak in AJAX tricot verscheen wordt deze sympathieke oer Schiedammer vergeven :-). Aan de bar met zijn voetbalmaat Ivan Tessel was hij getuige van een stukje onvervalste voetbalhumor…..

Personalia: Robert van Vliet (1970) is getrouwd met Sandra Vink. Sandra nam Eline (31 jaar) en Sandra (30) mee, Rob had Lizanne (19)  uit eerder huwelijk. Sinds ruim 9 maanden hoort kleinzoon Raahi tot de familie. Moeder Suze, vader Rob is in 2016 overleden.

Sport: voetbal, vanaf mijn 5e jaar. Heb mijn hele jeugd bij Hermes-DVS gespeeld. Op mijn 18e jaar ging ik naar HBSS. Daarna heb ik bij PPSC, HBSS, Excelsior Pernis, VVK, HBSS, SVDPW en weer VVK gespeeld.

Bij welke club ligt mijn hart: HBSS, daar werd ik bij mijn komst geweldig opgevangen. Het was een warm bad, heel familiair. Heb me daar altijd thuis gevoeld. Ook SVDPW was een club naar mijn hart. Er was een grote saamhorigheid. Iedereen was er uit en thuis bij.

Soort speler: ik was een hardwerkende verdedigende middenvelder. Ja een terriër die je elke keer weer tegenkwam. Ik heb eigenlijk overal gelopen, wijlen trainer Jan van der Hoek noemde me ambivalent. Was een mooie man.

Beste en slechtste trainer: Jan van der Hoek was sterk in de details en kon spelers beter maken. Na zijn wedstrijdbespreking dacht je echt dat je onoverwinnelijk was. Henk Salari was ook een goede trainer, een echt voetbaldier die samen met mijn vader optrad. Mijn vader was natuurlijk ook een goeie, een mensenmens. Hij was gek van het spelletje, een teambuilder. Als ik even mag dan wil ik nog wel wat meer over mijn vader zeggen. Hij was een treener, lid van de voetbalcommissie, horeca-ondernemer, entertainer en een publiek figuur. Maar hij was bovenal mijn vader die ik waanzinnig mis! Ach, een slechte trainer heb ik niet gehad. Ze deden allemaal hun best.
Fijnste ploeggenoot: Marco van Veen, keeper bij PPSC. Hij ving me heel goed op samen met zijn broer Raymond. Met Dennis van Oers kon ik het goed vinden, hem kende ik ook van de Pasha. Rogier Molenaar mag ik niet vergeten, nog steeds een maatje.

Mooiste sportmoment: eigenlijk heel veel. Een avondwedstrijd tegen Sparta B1 met SVV B1, op Vreelust. Ik was de hele dag bezig geweest met die beslissende partij. Zeker 500 toeschouwers zagen ons met 0-2 winnen.

De nacompetitiewedstrijd met VVK, thuis tegen PPSC was ook geweldig. Het verloop schoot alle kanten op. We kwamen 2-0 voor waarna een waanzinnige solo van Eric van Harmelen het duel omdraaide. Uiteindelijk werd het 2-3. Het complex van VVK was werkelijk afgeladen, zoveel supporters waren er nog nooit geweest.

Mijn laatste echte wedstrijd zal ik ook nooit vergeten. De uitwedstrijd van VVK bij Loosduinen, 0-2 gewonnen en kampioen. Mischa Keemink scoorde één van de doelpunten, weet ik nog. Ik had naast de vreugde ook een dubbel gevoel over mijn besluit om te stoppen.

Kom je nog bij je oude clubs: kom er nog zeker af een toe. Bij HBSS ben ik nu lid van de technische staf en leider van het 1e elftal. Toon Wolters is de hoofdtrainer, kan ik goed mee opschieten natuurlijk. Met Ilya Tiren hebben we een goede assistent-trainer.

Andere sporten: ik voetbal nog in een veteranencompetitie, loop hard, fitness en heb cricket gespeeld bij Hermes-DVS. Speelde in de zaterdagmiddag (zami) met gasten als Robin ter Plegt, Pim Vollebregt en Berry de Raaij. Ik werd na een tijdje wicketkeeper en dat vond ik helemaal leuk.

Kunstgras: echt dramatisch, zeker wat mezelf betreft. Alle charme is van het voetbal af. Ik vind dat je het gras moet kunnen ruiken. Topvoetbal moet op echt gras, dus ook bij Sparta bijvoorbeeld.

Vroeger was alles beter: neeee, anders dat wel. Maar we moeten vroeger niet te veel romantiseren. Zouden Cruijff en Maradona nu niet meekunnen? Denk het wel.

Werk: productiemedewerker bij Bas van Buuren (BVB) substrates, wereldspeler in o.a. potgrond. Heb voor de coronatijd in de weekends bij café Babbels gewerkt, in de bediening. Maar 7 dagen in de week werken is best een dingetje, hoe leuk ook.

Mooiste complex: Quick Boys, het veld ligt zo mooi in een kuil. Speelde er met HBSS 2 tegen hun 2e, in de hoogste afdeling. Zo gauw we dachten dat we de stand dichterbij brachten gaven zij weer een beetje gas. Dik verloren dus.

Leukste anekdote: Toen heb ik echt gelachen. Met SVDPW hadden we een gezellig avondje bowlen, daar bij Bad Groenoord, met een sateetje eten. Zat met Iwan Tessel aan de bar en het was een drukte van belang. Hij besloot de bowling te bellen met de mededeling dat Rob Geus voor een inspectie zou komen. Grote paniek gelijk achter de bar waar het poetsen begon. De keuken werd ingeseind en daar zag je ook dat de schoonmaak begon. Op een gegeven moment belde Iwan weer om te zeggen dat zijn komst binnen een minuut of 20 zou zijn. Het poetswerk ging verder tot het telefoontje kwam dat Rob Geus door oponthoud niet meer zou komen. Nee, we hebben nooit verteld dat het een grap was. Wat heb ik gelachen toen. Geweldig!

Ik geef het stokje door aan: Nico Tienpondt (bowling).

Door: Ton de Leede
Foto: Mischa Keemink + prive


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl