Waterwegsport.nl legend: John van Spronsen: 'Op vrijdagavond thuisblijven zat niet in ons' -

Bij Waterwegsport.nl hebben we natuurlijk diep respect voor de sporters, bestuursleden en andere belangrijke giganten die onze regio het kleurrijke verleden geven waar deze om bekend staat !
In waterwegsport.nl legends kijken we met deze tijdsbepalers terug op de periode dat zij een prominente rol speelden. Hoe ging het toen en hoe gaat het nu? Deze week een echte Vlaardingse legend: Aanvaller John van Spronsen. De aanvaller die met recht het predicaat doelpuntenmachine verdiend zag bij HVO in Marc Maatsen zijn beste ploeggenoot. Een van zijn letterlijke hoogtepunten bereikte hij door met CION in aanloop naar de finale van het Vlaardings kampioenschap met een helikopter, niet helemaal nuchter, een legendarisch opkomst te maken……

Personalia: John van Spronsen (1967), getrouwd met Mandy. Samen hebben zij 2 dochters, Lola (17 jaar) en Kiki (12 jaar). Vader Joop, was als voetballer actief bij Fortuna Vlaardingen en Satelliet, en moeder Cora. John werkt bij Uitvoeringsinstituut WerknemersVerzekeringen (UWV) als Reïntegratiebegeleider.

Sport: voetbal, je kan gerust zeggen vanaf mijn geboorte tot in de 40. Doe nu aan fietsen en fitness om nog een beetje fit te blijven.
Clubs: in de jeugd bij VFC tot mijn 19e jaar, daarna 3 jaar Hollandiaan en 2 jaar HVO. Bij Hollandiaan Satelliet Combinatie (HSC) kwam ik in het dreamteam. Een geweldig elftal waarin ik met Scott Wulferdinge, Marcel en Richard Zeebregts, Najim Nasri en Koos Netten speelde. Vervolgens kwam ik bij CION, Deltasport en als laatste op mijn 30e weer bij CION. Tot in mijn 40e speelde ik daar in het 1e elftal.

Omschrijf jezelf als speler: ben eigenlijk altijd spits geweest, al in het eerste jeugdelftal stond ik daar opgesteld. Ik was vrij snel, tweebenig, scoorde makkelijk en kon aardig kappen en draaien.

Beste en slechtste trainer: zonder twijfel was Ton Pattinama bij Deltasport de beste. Met zijn 20 jaar profervaring wist hij waar het over ging. Hij had een natuurlijk overwicht en kon je geweldig op scherp zetten. Tactisch was hij goed en bloedfanatiek, hij had echt gif.

Ach, slechte trainers had ik niet, vaak was hun enthousiasme genoeg.

Beste ploeggenoot(en): voor mij is een goede ploeggenoot niet alleen fanatiek. Hij moet ook in zijn voor een lolletje en gezellig mee gaan stappen. John Spruijt was er zo eentje, helemaal goed. De beste voetballer was Marc Maatsen bij HVO, zo goed had ik er zelden één gezien. Als aanvallende middenvelder had Marc alles in huis. Ook mag ik Michel Verschoor niet vergeten, middenvelder bij CION. Hij kon alles met de bal, had echt een fantastische techniek.

Mooiste sportmoment(en): Europees Kampioenschap van 1988. Met onze groep keken we alle wedstrijden op een groot scherm in café ’t Mes in Vlaardingen. Het feest werd natuurlijk steeds groter en er sprongen geregeld gasten in de haven. Ik niet want dan was ik waarschijnlijk nooit meer boven gekomen.

Alle kampioenschappen van Feyenoord, die ik heb meebeleefd, zijn natuurlijk onvergetelijk.

Als speler was de promotiewedstrijd van CION tegen Zuidland een hoogtepunt. Voor zo’n 1700 man kwamen we 1-3 achter en werd het na verlenging 4-4. Geen pingels maar een tweede wedstrijd. Die verloren we met 0-2 en geen promotie naar de 2e klasse.

Moeilijkste sportmoment: de keren dat ik geblesseerd was, gelukkig vooral spierblessures. Maar veel erger was het overlijden van Ger Pijl, niet de trainer maar mijn ploeggenoot. Zeker 15 jaar geleden, maar ik vergeet het nooit.

Leukste anekdote(s): heel veel, want ik speelde vaak bij gekke clubs en gekke gasten.

We moesten op een zaterdag de finale van het Vlaardings kampioenschap tegen Fortuna Vlaardingen spelen. Om 17.00 uur op het terrein van Zwaluwen. Samen met 6 andere spelers besloten we bij Zwaluwen aan te komen per helicopter. Omdat de wind te hevig was konden we niet op tijd vertrekken. Iemand van CION was naar Zestienhoven gekomen om ons vertrek te zien. Door het wachten kregen we dorst en die man had alleen bier bij zich. Dan maar bier. Na een biertje of 2 á 3 vlogen we naar Zwaluwen. In de voorronde hadden we nog met 0-7 verloren van Fortuna, maar de finale wonnen we met 1-0. Met een half elftal onder invloed wonnen we de finale, best uniek.

Zo’n voorbereiding ging ook wel eens mis. Tijdens het Haring&Bier feest moesten we tegen Nootdorp spelen om promotie naar de 2e klasse. Trainer Piet Kattestaart drukte ons op het hart om vrijdagavond thuis te blijven. Maar thuisblijven konden we niet, dat zat niet in ons. De ene na de andere speler ging toch ‘even’ naar het centrum. Er schenen zelfs gasten van Nootdorp rond te lopen om te checken dat we los gingen. De beslissingswedtrijd werd een drama, ik denk dat we na een halfuur al 0-3 achterstonden en het potje was verloren. Ik moet zeggen dat het na afloop gewoon gezellig werd.

Kom je nog bij CION: tuurlijk, het is mijn club.Het is nog altijd een familieclub met alle soorten mensen.. De kantine is een soort buurthuis.

Kunstgras: ik vind het echt niks.Het is wel vlakker, maar geef mij maar een grasveld waar een beetje regen op is gevallen.

Vroeger was alles beter: zeker niet. Het voetbal was puur, van een beter niveau en het leefde veel meer. Naar het amateurvoetbal komen nog nauwelijks mensen kijken.

Mooiste complex: CION aan de Marathonweg, was echt cult. Zo veel sfeer. Twee kleedkamers naast elkaar met de scheidsrechter die er tussenin zat. Een klein trainingsveldje waar iedereen ons om uitlachte. Dat komt nooit meer terug.

Ik geef het stokje door aan: Glenn Brown

Door: Ton de Leede
Foto’s: JVS

Het laatste nieuws:

OVERIG NIEUWS

Waterwegsport.nl legend: John van Spronsen: ‘Op vrijdagavond thuisblijven zat niet in ons’

DoorMischa Keemink

DoorMischa Keemink

Gerelateerd bericht

Ron Luijten technisch manager bij Sparta (av)

Guy Duijm langer bij SCO’63

Memphis Depay terug in Oranje-selectie voor Nations League

Dit moet je weten!

Ron Luijten technisch manager bij Sparta (av)

Guy Duijm langer bij SCO’63

Memphis Depay terug in Oranje-selectie voor Nations League

Igor Paixão haakt geblesseerd af en reist niet mee naar Milaan