Vincent de Voogd: 'amateurvoetbal is walhalla voor de ware romanticus' -

Na een jaar van afwezigheid lijkt er weer een ‘normale competitiestart’ voor het amateurvoetbal te ontpoppen. Wat hebben we het gemist: Heerlijk langs de lijn naar een derby kijken! Elkaar ontmoeten langs het voetbalveld en ons druk maken over de belangrijkste bijzaak van het leven..
Vincent de Voogd, voormalig AD icoon schreef voor waterwegsport.nl een geweldige column die dit gevoel niet beter kan typeren:

Eind jaren negentig van de vorige eeuw nam Bart Boerop namens het Rotterdams Dagblad contact met me op. Of ik interesse had om als freelance-sportjournalist aan de slag te gaan. Bart had de stukjes gelezen die ik iedere week in de Maaspost publiceerde.

Het klinkt misschien wat ouderwets als ik dit schrijf, maar ik vond zijn verzoek een hele eer. Mijn oma spelde de krant dagelijks uit, mijn ouders waren al decennia abonnee, en plotseling mocht ik aan de slag voor dat instituut. Het was de tijd vóór de opkomst van de sociale media. Wat in de krant stond, was waar.

Gretig ging ik dus op het aanbod in. En zo zette ik mijn eerste schreden in de wereld van het amateurvoetbal. Het was liefde op het eerste gezicht. De eerste wedstrijd waar ik op werd gezet, was een thuisduel van het Deltasport van trainer Ton Pattinama. De aantrekkingskracht van dat specifieke wereldje is altijd gebleven. De rauwheid, de laagdrempeligheid, het pure, het nostalgische… Het is sport in optima forma, het hemelrijk voor een romanticus.

In al die jaren heb ik geweldige voetballers aan het werk gezien. Bijvoorbeeld al in die allereerste pot: Warry van Wattum. Een geniaal spelinzicht, een fenomenale trap in de poten. Wat een genot. Van de honderden, misschien wel duizenden wedstrijden die ik heb bijgewoond, staat me er eentje het meest voor de geest: Türkiyemspor-Excelsior ’20 op een zonovergoten Amsterdams sportcomplex op 10 september 2006.

De Schiedammers waren het jaar ervoor op miraculeuze wijze gepromoveerd naar de hoofdklasse, het absolute summum. En dat terwijl ze tien jaar ervoor nog in de krochten van het amateurvoetbal acteerden. Met het legendarische aanvalsduo Danny Koevermans-Johan Hammerstein promoveerde het team enkele keren op rij. Geweldige jeugdspelers werden ingepast. En via een knotsgekke nacompetitie bereikte Excelsior ’20 in de lente van 2006 dus het hoogste podium.

De tegenstander was het Türkiyemspor van voorzitter Nedim Imaç, een halfjaar later geliquideerd even verderop in Osdorp. Van voormalig aanvoerder (één van de beste spelers die ik in 15 jaar journalistiek heb mogen aanschouwen) en de later voor een stoplicht in Istanbul met meerdere kogels om het leven gebrachte Amsterdamse topcrimineel Ali Akgün. Rechtsbuiten was die onvergetelijke middag Hurşut Meriç. Wat een fantastische dribbelaar.

Ik herinner me dat John de Wolf, Henk Spaan en Erik van Muiswinkel aandachtig toeschouwer waren, en Simon Kistemaker de trainer. Türkiyemspor liet Excelsior ’20 alle hoeken van het veld zien, had met 12-0 moeten winnen, maar na afloop stond er 2-2 op de tabellen.

Alles wat voetbal zo mooi maakt, zat in die pot. Het amateurvoetbal en ik: het bleek ware liefde.

– Vincent de Voogd –

Het laatste nieuws:

OVERIG NIEUWS

Vincent de Voogd: ‘amateurvoetbal is walhalla voor de ware romanticus’

DoorMischa Keemink

DoorMischa Keemink

Gerelateerd bericht

KNVB Beker: Sterk Sparta Rotterdam na strafschoppen onderuit tegen GO Ahead Eagles

Luigi Bruins verlengt bij Zwaluwen: “Er zit nog zoveel potentie in deze groep”

Vacature: ‘Slapende reus’ LYRA zoekt gepassioneerde hoofdtrainer

Dit moet je weten!

KNVB Beker: Sterk Sparta Rotterdam na strafschoppen onderuit tegen GO Ahead Eagles

Schiedamse volleybal international Wessel Keemink vervolgt Carrière VfB Friedrichshafen

Luigi Bruins verlengt bij Zwaluwen: “Er zit nog zoveel potentie in deze groep”

Winterse transferperiode mogelijke uitweg voor Ivanusec: ‘Dinamo Zagreb wil hem graag terug’