VFC-trainer Bas van Loenen kampte direct na afloop met gemengde gevoelens. Aan de ene kant was hij opgelucht dat invaller Dimitri van der Meer in blessuretijd(92)  een zondagsdoelpunt maakte uit een weggegeven corner van HVC’10. Aan de andere kant was hij teleurgesteld, want in de eerste helft misten de Vlaardingse spitsen de ene na de andere kans. “Ik heb in de rust de bekende voetbalwet geciteerd: “ Als je zoveel kansen mist, gaat de tegenpartij altijd scoren.”

Voetbalwet komt uit.
En dat gebeurde ook. In de 75e minuut liet doelman Max Verkade een raar ingeschoten bal uit zijn handen vallen. Invaller Badr ben Mohammed bracht de bal terug voor het doel en Kirill Slutskyy hing de bal in de kruising (1-0) De doelpuntenmaker die lang geblesseerd was na afloop: “Wat was ik blij. Ik was bang dat ik de bal over zou rossen. Daarom trok ik van puur geluk mijn shirt uit. Die gele kaart nam ik op de koop toe, ik krijg nooit geel. Jammer genoeg kwamen ze toch nog aan de gelijkmaker.” Slutskyy zelf was vlak voor tijd gewisseld, dus hij baalde enorm.

VFC veel beter
Vanaf het begin deelde VFC de lakens uit in De Hoek. De combinaties verliepen vlotjes en op nr 10 kreeg nummer 10 Aaron de Bruin voldoende vrijheid om de spitsen Netten en Reda aan te spelen. Zelf mocht hij in de 10e minuut aanleggen voor een vrije trap, maar hij schoot die rakelings over. Tussen de 15e en de 32e kreeg VFC acht goede kansen om de score te openen, maar stuk voor stuk troffen Netten, De Bruin, Salomons, Groeneveld, Reda geen doel. De ballen vlogen over en naast of belandden in handen van Khalid el Menkouzi. Voor de vierde achtereenvolgende keer gaf Van Loenen Yahya Reda een kans en de jongeling uit JO19 deed het naar behoren. Soms wisselde hij met Sven Groeneveld van positie.

Geen kansen voor HVC’10

Eigenlijk kreeg de thuisploeg geen enkele kans om Max Verkade in het nauw te drijven. Het centrale duo Pim Mudde en Noordin van Mil hield het spel compact en gaf nauwelijks kansen weg. Nu is Reurink natuurlijk geen centrumspits, maar nood breekt wet.

VFC-linksachter Berend Ket mocht in de basis beginnen na lange tijd blessureleed  gekend te hebben. In de eerste helft trok hij vaak mee naar voren en steunde op die manier Reda.
Logisch dat Van Loenen de bekende voetbalwet in de rust bij zijn spelers onder de aandacht bracht. En hij kreeg gelijk.

HVC’10 na rust wat beter
Na de rust dezelfde 22 spelers op het natuurgras. Maar al na vijf minuten moest HVC-rechtsachter Len van Ooijen zich laten vervangen, omdat hij zich beroerd voelde. Bram Leerdam vulde de lege plaats op en deed dat naar behoren. HVC’10 was wel wat beter dan voor de rust. Na een stevige overtreding van Pim Mudde op Jorno Reurink (terecht beloond met geel) mocht Glenn Boon, de vrije trappenspecialist van de thuisploeg aanleggen, maar Max Verkade stompte de bal stijlvol uit zijn doel.

Penalty ?
Enkele minuten later gilde HVC’10 om een strafschop, maar de piepjonge arbiter (21) Jaggan (Den Haag) liet zich niet foppen door Slutskyy. Het had inderdaad veel weg van een schwalbe. Toch kreeg ook VFC kansen: Sven Groeneveld en Yahya Reda vonden Kahlid el Menkouzi op hun weg. Intussen kreeg ook Max Verkade meer te doen dan in de eerste helft. VFC maakte daardoor een moeilijk kwartiertje door. Bij een mogelijk geval bij een doorbraak van de snelle Dave Kram (ook voor het eerst in deze competitie in de ploeg) redde de assistent zijn elftal. Kram schoot de bal uit frustratie weg en ook dat betekende (onnodig) geel. In de 67e minuut werd bij VFC Olivier Harent vervangen door Wouter Brouwer en die had maar vier minuten nodig om een gele kaart op te lopen na een overtreding op Kirill Slutskyy. Bij HVC’10 kwam Badr ben Mohammed in de plaats van Dave Kram.

0-0
Door zoveel kansen te missen leek de wedstrijd toch op 0-0 af te stevenen, totdat Verkade zijn foutje maakte. Nu moest HVC’10 het einde zien te halen. Van Loenen bracht Dimitri van der Meer voor Mathijs Harent en stuurde ook Pim Mudde naar voren. Vlak voor tijd moest Nino Netten die op Khalid el Menkouzi doorliep zich laten vervangen door Thijs Hoogstrate. Netten speelde geen gelukkige wedstrijd en leek een hoofdblessure op te lopen.

Vrouwen en kinderen eerst
De thuisclub verving Slutskyy voor Levi Dieduksman en Wessel Vijverberg voor Marlon van Minnen. Na afloop was dat een puntje van discussie. In de door Jaggan terecht toegekende vijf minuten blessuretijd, scoorde  Dimitri van der Meer een geluksgoal. Bij HVC’10 zeeg alles neer, weer was het deze competie  niet gelukt om te winnen waar drie punten nodig waren en voor het grijpen lagen. Maar een neutrale toeschouwer zou meteen antwoorden dat VFC ook recht had kunnen krijgen op drie punten. Na de gelijkmaker kregen Wouter Brouwer (naast) en Dimitri van der Meer( redding El Menkouzi). nog grote kansen op de 1-2.
Gelukkig voor Piet Boon gebeurde dat niet: “We hebben een overwinning keihard nodig. Dan ga je komende week toch wat lekkerder trainen. Het was een lucky goal na een weggegeven hoekschop. Maar als je de hele wedstrijd bekijkt, had VFC met rust gemakkelijk met 3-0 voor kunnen staan. Wel was er in tegenstelling tot vorige week veel meer inzet en werklust. Jammer dat het niet beloond werd.”
De in de in de talentengroep opgenomen scheidsrechter Jaggan floot een prima wedstrijd in deze opnieuw sportief  verlopen partij.

HVC’10: El Menkouzi, Boogaards, Van den Bos, Boon, Van Ooijen (50 Leerdam), Vijverberg (86 Van Minnen), Groothuizen, Bouwhuis, Kram (72 Ben Mohammed), Slutskyy (86 Dieduksman), Reurink

VFC: Verkade, Olivier Harent (67 Brouwer), Mudde, Van Mill, Ket (80 Betcke), De Bruin, Mathijs Harent, Salomons, Netten(90 Hoogstrate) , Groeneveld (72 Van der Meer) Reda

Geel HVC’10: Kram, Slutskyy
VFC : Brouwer, Mudde
Scheidsrechter: Jaggan (Den Haag)

Door: Cees van der Pol
Foto: Mischa Keemink


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl