Het ging na afloop van de incomplete wedstrijd Te Werve- HVC’10 niet meer over het in het algemeen teleurstellende spel, niet meer over de fraai gescoorde doelpunten van Slutskyy en Reutink  alleen maar over het staken naar aanleiding van het conflict  tussen de Westlandse scheidsrechter Cor van Elswijk en zijn Rijswijkse assistent Daan de Wolf. De laatste wilde het veld niet verlaten, nadat hij vanwege een onterecht vlagsignaal bij de derde Hoekse goal door Van Elswijk werd weggestuurd. Een paar minuten later stond De Wolf weer vrolijk zwaaiend langs de lijn en deed alsof er niets aan de hand was. Dat pikte de  arbiter niet en toen een boze Te Werve-trainer Hein van Oostrum Soede  weigerde verder te spelen,  staakte hij de partij. Formeel een minuut of acht voor tijd, maar aangezien Van Elswijk vele keren de klok had stilgezet vanwege al of niet ‘ernstige’ blessures van de thuisclub, zouden het bij nader inzien best twaalf minuten kunnen worden. Voor alle partijen werd het op deze manier  een onbevredigend einde van zeker geen onsportieve wedstrijd. De twee gele kaarten die Te Werve kreeg waren namelijk beide voor commentaar op de leiding.

Woest
Woest en witheet brieste de Te Werve-trainer na afloop dat hij met deze scheids niet wilde doorgaan, waar de Hoekse trainer Piet Boon juist graag had willen uitspelen met een 2-3 voorsprong. “We zitten in deze periode niet op een soortgelijk scenario als Vitesse-Sparta te wachten, straks een aantal minuten spelen tegen een ploeg die we eindelijk op de knieën hadden.”
Dat klopte wel, want na een aantal heel zwakke minuten direct na rust, waarin de Hoekse verdedigers massaal stonden te slapen  en van 0-1 de 2-1 om de oren kregen, richtte de Hoekse club zich weer op en kwam door twee prima doelpunten van Slutskyy en Reurink weer op voorsprong. (2-3) De schitterende lob van Jorno Reurink na een assist van Slutskyy over doelman Jay Veerman, vond echter geen genade in de ogen van de assistent, maar vriend en vijand wist eigenlijk wel dat er geen sprake was van buitenspel.

Rare wedstrijd
Zo werd het duel een rare wedstrijd, waarin HVC’10 in het eerste half uur heer en meester was en op dat moment aan een 0-2, 0-3 voorsprong had moeten werken. Maar topscorer Sil van Ooijen (2x) en Mitchell Bouwhuis (schot op de lat) konden niet doeltreffend genoeg afwerken. En zoals zo vaak bij dit spel kreeg aan de andere kant Swendel Cijntje direct daarna een schitterende mogelijkheid: hij kapte Dylan Bogaards gemakkelijk  uit en schoot hard op de binnenkant van de paal. Een paar minuten later was hij weer goed bezig, maar zijn scherpe voorzet werd door rechterspits Desire Mugara Ruhindwa met een teennagel gemist. Zo mocht HVC’10 nog van geluk spreken, dat het niet bij de rust op achterstand stond.

Blessures
Het Hoekse spel was voor rust ontregeld door enkele blessures aan Rijswijkse kant. Spelers gingen gretig neer en Van Elswijk liet het spel vaak doorgaan. Daardoor had  het laatste kwartier rommelig karakter en de kustploeg mocht van geluk spreken dat een verdwaalde bal bij Sil van Ooijen kwam die eerst nog Jay Veerman op zijn weg vond, waarna Jorno Reurink de terugspringende bal simpel kon binnentikken (0-1). Die stand was verdiend, maar het had ook net zo goed 1-0 kunnen staan.

Verdovend middel
Wat voor soort thee HVC’10 in de rust gekregen moet hebben, moet door het RIVM nader onderzocht worden. Waarschijnlijk zat er een oxezapammetje  in de bekers, anders valt niet te verklaren dat de voor rust zo solide ogende verdediging binnen drie minuten twee doelpunten weggaf. Na  een minuut lag de bal achter doelman Tom van der Spek (maker van de 1-1 was rechterspits Ruhindwa) en vrijwel direct daarna tikte Len van Ooijen de bal achter zijn eigen doelman na weer zo’n  scherpe voorzet  van Swendel Cijntje.(2-1)

Janssen vader
Van der Spek mocht meedoen, omdat eerste keeper Rowdy Janssen vader van een dochter was geworden. De Hoekse invaller werd bijkans gek van de plotselinge chaos rondom hem. De rest was eigenlijk voorspelbaar. Te Werve ging het spel zoveel mogelijk ontregelen, waarbij rustig aan doen, tijdrekken en blessures voorwenden onderdeel waren. De irritatie in het veld nam toe, omdat Van Elswijk niet op alle blessures inging. Zo spaarde hij Shwendel Cijntje die voor de rust al geel had gekregen wegens commentaar een aantal keer. Gemakkelijk had de overigens aan Rijswijkse kant uitblinker de wedstrijd niet afgemaakt, wat schrijnend genoeg later voor iedereen gold.

Rechte rug
HVC’10 besefte ineens dat het door eigen schuld achterstond en dat het dure punten waren die ze zouden missen. De creatieve voorhoede met de zwervende spitsen Reurink en Slutskyy werd steeds gevaarlijker. In de 55e minuut trok Kyrill Slutskyy de stand gelijk: 2-2   en weer tien minuten later had hij  een open mogelijkheid die hem door Daniël Storm werd geboden in het doel moeten schuiven, maar Veermans voeten voorkwamen op dat moment  een doelpunt.  Omgekeerd miste Storm een paar minuten later een door Slutskyy op een presenteerblaadje aangeboden kans  door slap naast te schieten.

Tegenhouden
Te Werve probeerde steeds meer tijd te rekken. Niet elke neerzijgende speler was meteen geblesseerd maar haalde  het tempo zo uit de wedstrijd, terwijl HVC’10 haast had. Na een vlijmscherpe pass van Slutskyy en de fraaie lob van Reurink was het pleit feitelijk beslecht (2-3), maar nu kwam de confrontatie tussen Van Elswijk-De Wolf   in het scenario.

Vlagvertoon
Toen de assistent bij het doelpunt vlagde voor buitenspel waarvan geen sprake was, ontfutselde Van Elswijk hem de vlag. Misschien was het tonen van de rode kaart door de scheidrechter   beter geweest, ( maar dat mag spelregektechnisch niet) misschien was een adequater optreden van de Te Werve-staf  beter geweest, maar het werd nu een ‘soort theater van de lach” waarom niemand na afloop kon lachen. De Hoekse spelers keken het allemaal met verbazing maar ook met teleurstelling en enige boosheid aan. Ze hadden part noch deel aan wat er op sportpark Vredenburch (wat een mooie naam!) gebeurde en moeten straks op een vrije dag of zelfs avond acht tot  twaalf minuten gaan inhalen tegen een verse ploeg die nu het onderspit aan het delven was.

Tijd voor  reflectie
Te Werve wilde de assistent niet wisselen, wilde ook niet zonder een grensrechter verder spelen en dus maakte Van Elswijk resoluut  een einde aan de wedstrijd.
Zonder een Salomonsoordeel te willen vellen zou het advies kunnen zijn dat sommige deelnemers aan het ’theaterstuk’  bij zichzelf te rade zouden moeten gaan. Een wedstrijd die zonder grove overtredingen gespeeld wordt, hoeft m.i. niet gestaakt te worden. Nu werd in feite iedereen verliezer. Hoe groot het verlies en vooral voor wie wordt, ligt nu in handen van de KNVB.

Opstelling : Van der Spek, Boogaards, Van den Bos, Boon, Len van Ooijen, Storm, Groothuizen, Bouwhuis, Slutskyy, Reurink, Sil van Ooijen.
Scheidsrechter Van Elswijk (Naaldwijk)
Gele kaarten : Te Werve 2

Door: Cees van der Pol


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl