Wie de uitslag van dit duel tussen de zeekanters en de Bleiswijkers leest, denkt ongetwijfeld dat het een wedstrijd op het scherpst van de snede is geweest. Aan de ene kant is dat wel waar, maar aan de andere kant ook helemaal niet. Beide teams hadden deze een topschutter in de gelederen, maar de voorwaartsen van HVC’10 misten ook nog legio andere mogelijkheden.

Sil van Ooijen vs Ruben van den Bos
Aan beide kanten stond er een spits die de volledige aandacht op zich vestigde. Aan de kant van de gasten was het weer de supersnelle Ruben van den Bos, die al een paar jaar een plaaggeest voor de Hoekse club is. Hij scoorde zelf drie keer en gaf ook nog een beslissende assist. De onderlinge  wedstrijd werd echter gewonnen door de Hoekse spits en ‘strandjutter’  (Zie het magazine van Waterwegsport)  Sil van Ooijen die vier keer doel trof. Ruben en Sil zijn twee totaal  verschillende type spitsen. Van den Bos is een technisch begaafde, supersnelle afronder, met wie centrale verdediger Kay van den Bos het ontzettend moeilijk had. Van Ooijen is het type van een centrumspits, die toch niet langzaam is en de gave bezit op de juiste plek te staan waar de voorzet komt. Andere overeenkomsten: ze zijn precies even oud, beide spelers waren kort voor het einde zo  ‘vermoeid’ dat ze verzorgd moesten worden wegens kramp. En natuurlijk waren ze trots op zichzelf, al had Ruben liever gelijk gespeeld.

Raket
De thuisclub schoot als een raket uit de startblokken. Al na tien (!) seconden schoot Mitchell Bouwhuis op de paal buiten bereik van doelman Devi Ponsen, en vijf minuten later maakte Sil van Ooijen zijn eerste goal na een assist van de uitblinkende Jorno Reurink. De eerste poging kwam nog op de paal, maar de rebound benutte hij wel. (1-0) Tot aan zijn tweede doelpunt miste Sil nog drie prima mogelijkheden. Reurink bereikte hem in de 21e minuut opnieuw met een strakke voorzet. Het resultaat was  een beauty-kopbal in de kruising. (2-0). Soccer Boys werd in die fase helemaal zoek gespeeld: de beide backs Tim Verwey en  Mels Kerklaan gaven  hun tegenstanders zoveel ruimte dat ze voortdurend hun hielen zagen en de  doelman stond keer op keer voor grote problemen. HVC’10 had het in die fase helemaal echt moeten afmaken. Uitlopen naar 4-0, 5-0 behoorde tot de mogelijkheden.

Nonchalante Hoekse fase.
Omdat het zo gemakkelijk ging, werd het Hoekse middenveld erg nonchalant,  waardoor het balverlies zich opstapelde. Dylan Boogaards verspeelde bal eerst aan de snelle Van den Bos die heel gemakkelijk Rowdy Janssen omspeelde. (2-1) En één minuut later verspeelde Badr ben Mohammed  de bal, maar de poging van aanvoerder Wilmar Zeelenberg om Janssen met een lob te verrassen, mislukte. Ook een volgende kansrijke  poging werd door Janssen verijdeld. Zo had de stand ook gewoon 2-2 kunnen zijn.
In de 38e minuut was HVC’ 10 weer aan zet. Bouwhuis stoof op rechts weer langs zijn linksback Verwey, Badr ben Mohammed stapte over de bal heen en Sil van Ooijen maakte daarom  helemaal vrij zijn eerste hattrick bij HVC’10. (3-1)
Vlak voor rust keurde Van Elswijk de 3-2 van Zeelenberg na weer een snelle counter via Van den Bos af. Van Elswijk was na afloop heel resoluut daarover. “De grensrechter liep niet goed mee, en daarom vlagde hij niet, maar ik zag al wat er komen ging. De voorzet werd naar voren gespeeld en die spits stond zeker één meter achter de laatste verdediger.” Maar Soccer Boys voelde zich benadeeld
Met die 3-1 stand gingen de spelers rusten, maar het scorebord had evengoed de cijfers 7-3 kunnen aangeven.

Foutenfestival
Ook de tweede helft bleef een foutenfestival met een heel zwakke Bleiswijkse achterhoede die  alles over zich liet heenkomen en kansen aan Sil van Ooijen, Bouwhuis  en Reurink weggaf, die opnieuw niet benut werden. Mitchell Bouwhuis velde daarna in de 55e minuut wel het vonnis door met een harde knal raak te schieten na een slecht weggewerkte aanval.(4-1)  HVC’10 leek op rozen te zitten, maar de mooiste aanval van de thuisclub kort daarop leverde jammer genoeg net geen doelpunt op. Kyrill Slutsky glipte weer eens langs Mels Kerklaan en zijn afgemeten voorzet werd door Jorno Reurink schitterend vallend op de paal gekopt.

Na alle gemiste kansen van de thuisclub kroop toch een sprankje hoop in de harten van de oranjehemden terug. Weer slordig balverlies van Badr ben Mohammed stelde namelijk de snelle Ruben van den Bos in staat om Wilmar Zeelenberg van dichtbij een niet te missen kans te  schenken: 4-2.

Billenknijpen
De billen van de thuisclub werden vijf minuten later dichter geknepen, toen Wilmar Zeelenberg na weer een lange trap van achterenuit zijn maatje Ruben van den Bos vond, die de wedstrijdbal schitterend in de kruising schoot: 4-3. “Het zal toch niet gaan gebeuren”, werd er  gedacht in de Hoekse harten. Want in de voorbereiding en de beker  had HVC’10 al zo vaak zoveel kansen gecreëerd en gemist, waarna de tegenpartij vlak voor tijd het karwei wel afmaakte.Er was nog een half uur te spelen

Maar weer vijf minuten later liet Kyril Slutskyy de intussen hinkele-pinkelende Kerklaan staan en nu wist Sil van Ooijen weer doelman  Devi Ponsen vanuit een lastige hoek verschalken (5-3)

Niet de eerste keer vier goals Op de vraag of het voor Van Ooijen de eerste keer was dat hij vier doelpunten scoorde, antwoordde hij meteen: “Nee, ik heb het een keer bij Westlandia O19 gedaan tegen NEC, toen werd het 0-4. Maar ik had er vandaag ook net zo gemakkelijk zeven kunnen en misschien wel moeten maken. Stom, dat we die gasten door eigen fouten in de wedstrijd lieten komen. Bij rust had het eigenlijk al  beslist moeten zijn.”

Koek is nog  niet op
De strijd leek gestreden, maar Ruben van den Bos denderde  tien minuten voor tijd opnieuw alleen op Rowdy Janssen af en rondde weer bekwaam af. (5-4) Intussen had Piet Boon Leroy Smits (voor Reurink) , Dave Kram (voor Bouwhuis), Marlon van Minnen (voor Sil van Ooijen) en Tom Plooij (voor Dave Kram) binnen de lijnen gestuurd. Het maakte de situatie er voor de Hoekse club  niet beter op, want voorin viel er nu niks meer te verhapstukken. Sterker nog, de beide invallers Kram en Plooij ontvingen nog een gele kaart, en toen Rowdy Janssen bij  één van de laatste stuiptrekkingen van Soccer Boys een bal uit zijn handen liet stuiteren, verbleekten de gezichten van alles wat Hoeks was. De roep om een strafschop bij een onopzettelijke handbal van de Bleiswijkers was even later tevergeefs en zou ook onterecht zijn geweest. Van Elswijk was daar dus resoluut over.

Geen opzettelijk hands

“Een bal die van een hobbelig veld tegen een arm opstuit, is onopzettelijk hands en absoluut geen strafschop”. Het aanhoudende gemekker kostte invaller Mats van Ruler geel.

Spinazie
Ruben van den Bos, de uitblinker aan Sicxer Boys zijde-samen met aanvoerder Zeelenberg-, gaf na afloop wel toe dat HVC’10  de meeste kansen had gecreëerd. Op de vraag hoe hij zo snel kan voetballen: “Ja, dat moet toch de spinazie van mijn moeder zijn. De mooiste treffer was de bal in de kruising op 4-3. En ja, het had ook nog 5-5 kunnen worden. Ik speel inderdaad altijd lekker tegen HVC’10.”
Maar hij gaf toe dat de score ook een korfbalscore kunnen zijn: 11-6 bijvoorbeeld. “Wat dat betreft waren beide defensies zeker niet op dreef”.

Rest nog te vermelden dat de wedstrijd heel sportief was en de spelers respect voor elkaar hadden, het weer heel lekker en het terras bij de kantine “ouderwets” bezet was. De neutrale toeschouwers moeten hebben genoten, maar ik ken in het amateurvoetbal alleen niemand die het etiket ‘neutraal’  met zich meedraagt. Je moet al zoveel meenemen naar het voetbal: een smartphone met vaccinatiebewijs, een ID-kaart… Overigens heeft niemand daarom gevraagd.

Opstelling HVC’ 10: Janssen, Boogaards, Kay van den Bos  Michael van den Bos, Storm, Groothuizen, Bouwhuis (70 Kram /88 Plooij), Badr ben Mohammed, Slutskyy, Sil van Ooijen (85 Van Minnen) , Reurink (70 Smits)

Scheidrechter: Cor van Elswijk (Honselersdijk)
Gele kaarten HVC’10 : Kram en Plooij

Door: Cees van der Pol
Foto: Danny Ploegaert


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl