Op het prachtig gelegen sportpark van Wilhelmus aan de Groene Zoom in Voorburg werden de toeschouwers voor aanvang verwelkomd met keiharde techno-muziek of een variant daarvan. Misschien was het om de sfeer op te kloppen, maar erg prettig ligt die muziek niet in het gehoor van vooral oudere bezoekers..
Er waren trouwens maar heel weinig toekijkers in deze eerste wedstrijd ooit tussen Wilhelmus en HVC’10. De wedstrijd werd geleid door invaller-scheids Ron Karremans die normaal gesproken Divisievoetbal bij de Betaalde Jeugd leidt. Hij had zich toch  wel vermaakt, zei hij na afloop. Dat terwijl de spelers het hem op het veld niet gemakkelijk maakten.

Wilhelmus begint sterk
Wilhelmus voor het eerst op een voor hen vreemd zaterdagtoneel acterend, begon sterk aan de wedstrijd. Het drong HVC’10- met een aantal  invallers spelend- meteen terug op eigen helft en al in de 4e minuut mocht aanvaller Nick Hendrikse vrij naar doelman  Khalid el Menkouzi doorlopen, maar die  is één-op-één sterk. De defensie van de blauwzwarte formatie speelde trouwens in een heel nieuwe samenstelling, omdat Glenn Boon aan de knie geblesseerd raakte in de bekerpartij tegen FC Skilz. Dylan  Bogaards stond nu in het centrum en Bram Leerdam speelde rechtsback.  Dat was wel even aan elkaar wennen en een paar minuten later was ook Yuri Bruno weer heel gevaarlijk doorgebroken  maar het lukte hem niet te scoren.

Maar in de 13e minuut was het wel raak, een goed genomen corner werd door spits Cedric Aké (inderdaad de broer van …) hard ingekopt, al moet worden gezegd dat hij dat frank en vrij mocht doen. Op dat moment was er op die stand niets aan te merken. Een HVC’10-supporter op de tribune vroeg of HVC’10 een energieplafond van Eneco had opgelegd gekregen.

HVC’10 slordig
Dat leek er wel op, want de Hoekse ploeg kwam in de eerste vijfentwintig minuten nauwelijks aan een goede aanval toe. Maar het leek daarna ook wel alsof Wilhelmus na de sterke start  in die negatieve spiraal mee zakte. Het vooruitzicht voor HVC’10 werd er niet beter op, toen linkerspits Kirill Slutskyy met een hamstringblessure tien minuten voor rust het veld moest verlaten. Thomas van der Bogt verving hem en vooral na rust liet die zich gelden. Vlak voor rust werd een doelpunt van Wilhelmus afgekeurd, al was het niet  direct duidelijk waarom. Het was namelijk een afgeslagen schot uit weer een gevaarlijke corner die Khalid el Menkouzi uit zijn handen liet ketsen.

Een ploeg krijgt altijd wel één kans en die kreeg HVC’10 dus ook,  toen thuisaanvoerder Mathijs Wartna vlak voor de thee  de bal onhandig verspeelde en Mitchell Bouwhuis van korte afstand de bal naast kegelde. Op dat moment zou 1-1 teveel van het goede zijn geweest.

Mekkeren
De tweede helft smeulde er voortdurend een veenbrandje onder de wedstrijd. Karremans floot helemaal  niet kinderachtig, paste vaak de voordeelregel toe en wilde het tempo hoog houden, waar Wilhelmus al vroeg met vertragen begon. Ook mekkerden de Voorburgers  vaak tegen de scheidsrechter die vooralsnog geen kaarten uitdeelde. Het helpt niet echt als een  trainer langs de kant zich opstelt als een mengeling van Guardiola en Simeone. Nu was Karremans op het veld de persoon die vergeleken met de spelers toch echt de minste fouten maakte. Maar  het wachten was op het eerste incident. Eerst kreeg Mitchell Bouwhuis van HVC’10 na een stevige overtreding geel, maar verder gebeurde er op het veld qua kansen heel weinig.

Vlam in de pan
Ineens liet HVC’10 haar ware aard zien. De deze middag als linksback opgestelde Ralf Kramer (ex-Duno) verzond de mooiste pass van de wedstrijd. Tussen verdedigers Cas van Delft en Mathijs Wartna door speelde hij Mitchell Bouwhuis helemaal vrij. Bouwhuis kreeg dertig meter de tijd om na te denken hoe hij de gelijkmaker moest scoren en dat gebeurde dus niet, omdat Ricardo Schimmel (die een beetje geblesseerd oogde) die dezelfde dertig meter gebruikte om na te denken hoe hij hem het scoren kon beletten. Schimmel won. Het had eigenlijk de 1-1 moeten betekenen. Dat besefte de beste speler van HVC’10 deze middag heel goed.

Alle wissels
De luidruchtige Wilhelmus-trainer Ramon van Steekelenburg maakte gebruik van al zijn vijf wisselmogelijkheden, maar op de lange (en gevaarlijke)  Kevin Adebesin na, werd het spel van de geelzwarte formatie er juist niet beter op. Bij HVC’10 was spits Beau van der Toorn al in de rust vervangen door Jari Wagemakers en Len van Ooijen kwam twintig minuten voor tijd  Badr ben Mohammed aflossen. Boon nam risico’s, ging achterin met Van Ooijen één-op-één spelen en poseerde  Kay van den Bos op het middenveld om meer ‘oorlog te maken.’

De gelijkmaker
Een paar minuten later al (78e minuut) kwam een lange bal van rechtsachter Bram Leerdam terecht bij de weer ontsnapte  Mitchell Bouwhuis en die wipte de bal fraai over de uitgelopen Schimmel heen. Geen tijd om na te denken is vaak het beste recept.(1-1)

 

Omdat HVC’10 steeds meer het initiatief had genomen, was de gelijkmaker op dat moment zeker verdiend. Wilhelmus mocht daarna van geluk spreken dat het een paar minuten later aan een nederlaag ontsnapte. Thomas van der Bogt kan immets  heel goed vrije trappen nemen en van de rand van de zestien mikte hij de bal onbereikbaar voor Ricardo Schimmel op de lat. Misschien was een zege dat eerlijk gezegd ook een beetje teveel van het goede geweest.

Rood voor Aké
Na een ‘akelige’  overtreding kreeg Cedric Aké ook eerst geel. Maar hij accepteerde het niet  en kreeg prompt dertig seconden later zijn tweede geel. “De eerste overtreding was al op het randje, maar toen hij zich heel onwelvoeglijk uitliet, was er geen twijfel voor mij meer”, aldus de laconieke Karremans na afloop. “Het viel me ook op hoeveel spelers op dit niveau naar elkaar lopen te z..ken. Dat ben ik bij de jeugd echt niet gewend.” Zo kreeg ook Thomas vader Bogt nog geel, na een  ongepaste reactie bij een Haagse overtreding.

Zeven minuten extra
Waar de bank van Wilhelmus om het laatste fluitsignaal schreeuwde, liet Ron Karremans terecht zeven minuten langer doorspelen vanwege enkele fake. HVC’10 hinkte die minuten  op twee gedachten. Met 11 tegen 10 zou een overwinning mogelijk zijn, maar bij een onverwachte tegengoal zou het ene punt verloren zijn gegaan. Na die zeven minuten bluste Karremans het veenbrandje.
Al met al misschien wel het beste resultaat van een niet bijster goede partij voetbal: Wilhelmus was  in de eerste helft beter. HVC’10 in de tweede.

Opstelling HVC”10: El Menkouzi, Van den Bos, Bogaards, Leerdam, Kramer, ben Mohammed,( 70. Van Ooijen) Groothuizen, Bouwhuis, Van der Toorn (46. Wagemakers) Reurink, Slutskyy (37 Van der Bogt)

Geel HVC’10: Mitchell Bouwhuis, Thomas van der  Bogt.
Scheidsrechter R. Karremans

Door: Cees van der Pol
Foto: Mischa Keemink

 


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl