HVC ’10  moest maar 13 km afleggen om bij eersteklasser Die Haghe te komen. De Hoekse ploeg moest zich ook drie keer terugvechten na een achterstand. Een paar minuten voor tijd lukte dat.

Die Haghe en HVC’10 verlengden het vorige seizoen met een spannende  nacompetitie. Het was dus niet onmogelijk dat ze dit jaar in dezelfde klasse zouden uitkomen. Maar Die Haghe redde zich ternauwernood in de finale, terwijl  HVC’10 het  aflegde tegen DSO en tweedeklasser bleef.

 

Weinig verschil
Omdat Die Haghe na de competitie zeven ervaren spelers afscheid zag nemen, moest het de selectie voor dit seizoen aanvullen vanuit de jeugd. Op sommige momenten maakten de jonkies het waar om op andere momenten  af te zien.

HVC’10 trad zaterdag aan zonder Jorno Reurink (vakantie) en Jari Wagemakers (ziek) . De 3-mans voorhoede bestond nu uit:  Slutskyy, Van der Toorn en Bouwhuis. De laatste was in de eerste helft een voortdurende plaag voor zijn tegenstander Nicky Linnenbank  en was met voorsprong de gevaarlijkste Hoekse speler op het veld.
Hij maakte dan ook  in de 16e minuut de gelijkmaker, nadat Bad ben Mohammed hem heerlijk vrij had gespeeld en doelman Justin van Look beter in zijn hok had kunnen blijven. Dat was al de 1-1, omdat Die Haghe vijf minuten ervoor  op voorsprong was gekomen, na een rappe uitbraak waarbij Len van Ooijen zich te gemakkelijk liet uitspelen door Roy van der Veen. De snelle linksbuiten schoot uit een moeilijke hoek langs Khalid el Menkouzi: 1-0.

Vanaf de aftrap
Van de gelijkmaker had HVC’10 precies vijftien seconden plezier, want een razendsnelle en fraaie aanval van de Hagenaars vanaf de aftrap werd door Jelle Halsema prima afgerond.(2-1) Niet alle doelpunten zijn fouten, maar Halsema mocht wel erg gemakkelijk door het centrum zijn weg kiezen. In die periode hield Die Haghe er een hoog baltempo op na, waar HVC’10 eigenlijk geen raad mee wist. Het middenveld verzoop onder de hoge druk van de thuisclub.

Drinkpauze
De vanwege de hitte ingelaste drinkpauze stelde de kustploeg echter in staat om zich beter te hergroeperen. Ineens was er na een half uur ook de gelijkmaker. Jorn Groothuizen kan heel ver ingooien en hij bereikte Beau van de Toorn (“Ik kan niet koppen”) die met een zeker niet harde, achterwaartse kopbal Van Look passeerde (2-2). Op zich op dat moment ook niet onverdiend. De laatste tien minuten voor rust waren onvriendelijk. Dat kon  op rekening van de scheidsrechter geschreven worden. Ed Pieterman bepaalde zijn eigen regels, kwam niet of nauwelijks uit de middencirkel en beboette spelers met geel als ze er iets van zeiden. In die fase kregen Mitchell Bouwhuis en Kay van den Bos geel, maar er gingen om dezelfde reden ook prenten naar Die Haghe-spelers. Uit frustratie daarover werden daarna wel enkele pittige overtredingen gemaakt.

 

Veel wissels
Die Haghe bracht na rust meteen drie nieuwe basisspelers in het veld, van wie de meest opvallende Noa Quitin Abid was. De snelle buitenspeler was nieuwkomer Ralf Kramer steeds de baas en stichtte veel gevaar op links, maar spits Desley Koegler( ex-ODB) miste op aangeven van Abid een paar mooie kansen. Toen deed Abid het zelf maar. Na wat gepruts in de Hoekse verdediging knalde Abid 3-2 achter El Menkouzi. Dat was op dat moment zeker verdiend, want in het eerste kwartier na rust was de thuisploeg echt veel beter. Toen ook nog Mitchell Bouwhuis werd gewisseld, was de Hoekse ploeg  niet meer gevaarlijk. Thomas van der Bogt is niet echt een  buitenspeler.

Die Haghe zit er door heen.
Die Haghe had in het kwartier erna de voorsprong moeten uitbreiden naar 4-2 of zelfs naar meer, maar deed dat niet en dan kan een verslagen lijkende ploeg weer  terugkeren in de wedstrijd. Bovendien leken de Hagenaars er conditioneel en door de hitte een beetje door heen te zitten, Er waren zeker vijf blessurebehandelingen, veel spelerswisselingen, een drinkpauze en veel ballen die een tijdje in de bosschages zoek waren. Als de steeds maar pratende Pieterman strak de spelregels had gehanteerd, was een naspeeltijd van bijna tien minuten vrij  logisch geweest. Maar hij had lak aan het scorebord. Toen de digitale  cijfers van 89 naar 90 sprongen, floot hij meteen af zonder 1 seconde bij te trekken. Of hij zat er zelf doorheen of de pizza  stond thuis al in de magnetron.

Wie profiteert het meest?
Een paar minuten daarvoor was HVC’10 toch weer op gelijke hoogte gekomen. Invaller Wessel Vijverberg (na rust voor Daniël Storm) verzond van achter een verre pass, waar de hele verdediging van Die Haghe zich op verkeek. De plotseling voor het doel opgedoken Kirill Slutskyy  tikte de 3-3 langs de doelman. Verdiend of niet, maar wel een lekker resultaat tegen een eersteklasser. Omdat Die Haghe moe leek, waren de Hagenaars  misschien nog het meest gebaat bij het plotselinge affluiten van Pieterman.

Zowel Piet Boon als teammanager Wim de Jong (Die Haghe) toonden zich tevreden met het verloop van de wedstrijd, maar ze waren minder uitgelaten over de scheids, die het nodig vond in een sportieve partij vijf kaarten te trekken, voornamelijk wegens ‘praten.”

Volgende week speelt HVC’10 thuis tegen Alexandria ’66.

Door: Cees van der Pol
Foto: Mischa Keemink


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl