Column: Voor Sander Molenaar, blijf strijden! -

Zondagochtend 26 november, 10.15 uur

Door: Mike Bos

Ik ontwaakte zojuist uit een diepe slaap. Na een lange avond werken had ik deze echt even nodig. Linea recta loop ik naar mijn computer. Zoals wel vaker op een regenachtige zondagochtend bekijk ik de samenvattingen van de, op zaterdag, gespeelde wedstrijden in de Tweede Divisie.

Ik begin met de wedstrijd van koploper Katwijk op bezoek bij hekkensluiter Jong Sparta. Twaalf minuten onderweg en opeens een oorverdovend You’ll Never Walk Alone, gezongen door de supporters van de bezoekers. Ik doe even wat research en kom er al snel achter dat het een eerbetoon is aan Sander Molenaar. Sander Molenaar, Sander Molenaar. Ik lees verder, want zo’n eerbetoon betekent meestal niet iets goeds. Dit bleek ook. Molenaar blijkt ernstig ziek. Zeer ernstig ziek. Kippenvel over mijn gehele lijf.

Sander, vader van drie prachtige kinderen, ken ik al enige jaren. Toen ik als zevenjarige koter aan de hand van mijn vader op bezoek ging bij VV Katwijk, op De Krom speelde de Katwijker in de spits. Hij was effectief, en een nachtmerrie voor iedere verdediger . Maar buiten het veld was en is Molenaar een keurige jongen. Hij werd een fenomeen, een absolute publiekslieveling. Ik moet eerlijk zeggen dat ik mij weinig herinner van de speelstijl van Molenaar, maar ik merkte altijd wel dat hij erg geliefd was.

Een paar jaar later zag ik de aanvalsleider ieder weekend aan het werk. In zijn woonplaats voetbalde hij bij SV Deltasport. Ondanks dat hij al wat ouder was kon hij prima mee. Ik herinner zijn inzet, zijn doorzettingsvermogen en zijn spelinzicht. Aan Sander zag je dat hij plezier had in het spelletje. Later werd hij assistenttrainer bij de Vlaardingers. Een functie die hem op het lijf geschreven leek te zijn. Hij bracht jonge jongens zoveel mogelijk ervaring mee. Molenaar was een absolute aanvulling voor de technische staf.

Na een aantal seizoenen vertrok hij echter bij Deltasport. Ik verloor de sympathieke aanvaller uit het oog. Totdat hij dit seizoen opdook bij jeugdliefde Katwijk. Hij ging aan de slag als teammanager van het eerste. Een paar weken geleden stond ik nog naast hem langs de lijn. Tijdens een wedstrijd van het tweede team van Katwijk tegen VV Zwaluwen was hij ook aanwezig. Ik nestelde mij naast de ooit zo succesvolle spits. Ik genoot zeventig minutenlang van zijn inzicht, enthousiasme en coachend vermogen.

Toen ik gisteren het nieuws las dat Molenaar erg ziek is schoten mij de tranen in de ogen. Niemand verdient het om door te maken wat jij nu doormaakt Sander, maar jij zeker niet. Als vader van een jong gezin hoor je met hele andere zaken bezig te zijn.

Blijf strijden, met diezelfde passie en strijd hoe je dat ooit deed op het voetbalveld. Dan win je ook deze wedstrijd. Want zoals een supporter van Katwijk ooit zei; ‘Niemand kan Molenaar verslaan!’

Foto: A.T. de Winter / www.bobkat.nl

Het laatste nieuws:

OVERIG NIEUWS

Column: Voor Sander Molenaar, blijf strijden!

DoorMike Bos

DoorMike Bos

Gerelateerd bericht

KNVB Beker: Sterk Sparta Rotterdam na strafschoppen onderuit tegen GO Ahead Eagles

Luigi Bruins verlengt bij Zwaluwen: “Er zit nog zoveel potentie in deze groep”

Vacature: ‘Slapende reus’ LYRA zoekt gepassioneerde hoofdtrainer

Geef een reactie Reactie annuleren

Dit moet je weten!

KNVB Beker: Sterk Sparta Rotterdam na strafschoppen onderuit tegen GO Ahead Eagles

Schiedamse volleybal international Wessel Keemink vervolgt Carrière VfB Friedrichshafen

Luigi Bruins verlengt bij Zwaluwen: “Er zit nog zoveel potentie in deze groep”

Winterse transferperiode mogelijke uitweg voor Ivanusec: ‘Dinamo Zagreb wil hem graag terug’