Schiedam – Vanaf vandaag is de nieuwe waterwegsport.nl krant weer bij alle sportverenigingen uit het waterweg gebied gratis te verkrijgen. De aftapeditie van het seizoen 2017/2018 is ook dit keer weer een pareltje geworden. Ruim 40 pagina’s vol met spraakmakende en vooral herkenbare artikelen. Waterwegsport.nl vroeg AD-coryfee Mikos Gouka om zijn “amateurvoetbalgevoel” te omschrijven. Gouka, die zich vanaf de kelder van het amateurvoetbal, als journalist opwerkte naar de absolute wereldtop gaf daar graag gehoor aan en raakte met een geweldige ode aan wijlen Peter Molkenboer een zeer gevoelige snaar…..

De onvergetelijke Molk 

Het is zaterdag 1 oktober 2011 en ik sjok zorgeloos het zonovergoten strand van Noordwijk af. Warmer zal in het oktober waarschijnlijk nooit meer zijn geweest. Maar het zweet brak mij pas echt uit toen Vincent de Voogd, die als verslaggever aanwezig was bij Deltasport tegen Smitshoek in de eerste klasse B, belde.

Hij had slecht nieuws, héél slecht nieuws. Sportfotograaf Peter Stephen Molkenboer was tijdens de amateurwedstrijd in de Vlaardingse Broekpolder in elkaar gezakt, getroffen door een hartstilstand. Hij zou die avond, op 68-jarige leeftijd, overlijden.

Voor mij was ‘De Molk’ Molkenboer de belichaming van het regionale amateurvoetbal. Eerst als die luidruchtige fotograaf (‘hands scheids, hands!!’) op dat zilveren kistje, dat hij steevast als zitje gebruikte tijdens wedstrijden waarin destijds ook ik mijn opwachting mocht maken. Later, toen ik mijn voetbalschoenen had opgeborgen en namens het Rotterdams Dagblad en later het AD Rotterdams Dagblad de amateursport in de regio Waterweg coördineerde, werkten ‘De Molk’ en ik  intensief samen.

Ik koos de wedstrijden uit die in het weekeinde een verslag in de krant waard waren, Peter maakte de foto’s. Dat duurde een paar jaar, tot ik het amateurvoetbal verruilde om als verslaggever Excelsior, Sparta, Feyenoord en later zelfs Oranje op de huid te kunnen zitten. Molkenboer stierf in het harnas, aan de rand van een voetbalveld in de Broekpolder.

Peter was een begrip in de regionale sportwereld, zijn luidruchtige entree in de bestuurskamers ging immer gepaard met de zelfde openingszin. ‘Goedemiddag, mijn naam is Molkenboer en ik maak foto’s’.

We kwamen overal. Bij het HVO van Danny Molendijk. Bij het PPSC van trainer Ron de Bruijn. Het VVK van bestuurslid Willem van Ravens en waar Rob van Vliet op het middenveld speelde. Het Zwaluwen van Jan de Gier. Het Deltasport van Ton Pattinama. Excelsior M, waar die rare voorzitter Wim Fortuin bloedserieus voorstelde dat er voortaan bestuursleden moesten meeluisteren bij interviews met spelers en trainer. Het VFC van Arwin Verburgh. Het Excelsior ’20 van Paul de Roos, het Hermes DVS van Francis Janse. Maar vooral het SMC, later SVVSMC, van bestuurslid Aad Gudde.

De flamboyante Schiedammer, oud arbiter en vooral iemand die zoveel wist over clubs en spelers dat je er duizelig van werd. En ook de man die tijdens de rust doodleuk vroeg of je soms trek had in een lekker sateetje en een flinke bacardi-cola? Natuurlijk, ik reis nu al jaren de wereld over, schuif aan bij wereldberoemde voetballers en zag prachtige finales in de Champions League, Europa League en van EK’s en WK’s. Maar toch kun je dingen blijven missen.

De gouden tijden op Sportpark Harga bijvoorbeeld. Het contact met al die mensen die hart en ziel gaven voor hun clubs. Ze deden het vol overgave. Net als Peter Molkenboer dat deed als het om zijn sportfotografie ging. Tot die bloedhete zaterdag in oktober 2011, de middag dat hij zijn allerlaatste foto maakte. De dag dat ik huilend het strand van Noordwijk verliet. En de dag dat het regionale amateurvoetbal één van de pijnlijkste nederlagen ooit leed.

Mikos Gouka 

 

 


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl

Geef een reactie