Zoals Renée van der grijp ooit zei; Zou Frank tegen zijn vrouw ook roepen: hé dat is godverdomme nou al de 2e keer dat de aardappeltjes hard gekookt zijn!

Door Tom Vlielander

Een trainer die zijn vak verstaat als het gaat om de Hollandse school. Als kind herinner ik me nog vaag het WK van 1998, twee namen schieten door mijn hoofd: Bergkamp en natuurlijk die pass van Frank. Iedereen lyrisch over de aanname van Bergkamp maar als kind stond ik te juichen voor die pass van Frankie. Zo perfect, zo veel inzicht. Daarna ben ik frank uit het oog verloren tot het WK 2010. Naast de stoïcijnse van Marwijk zat Frankie er weer. Met Cocu en natuurlijk Gio die misschien wel een van zijn beste WK ooit speelde. Zou het Nederlands voetbal niet gered zijn als dat trio ooit het Nederlands elftal zou leiden? Tot mijn grote schrik als Feyenoorder werd Frank trainer van Ajax. Elke week genoot ik meer van zijn analyses en begon ik zelfs een klein beetje sympathie te krijgen voor de eeuwige aartsrivaal. Alleen maar door Frankie en zijn aardappeltjes. Kampioen werd hij genoeg met Ajax en in de loop der jaren begon ik steeds meer van zijn nuchtere en ‘no nonsens’ analyses te houden. 8 mei 2016 moest zijn afscheid worden. Bij de Graafschap verspilde hij en Ajax de titel. Ik kan niet ontkennen dat ik op die hete dag stond te juichen op het strand. Maar ook dat ik het Frankie wel gunde. Hij vertrok naar het trainerskerkhof genaamd Italië. Geen kans voor frank om te slagen bij de italianen. De Italianen zijn nog steeds bekrompen als het gaat om aanvallend voetbal. Aanvallend voetbal? Voor Italianen is dat vloeken in de kerk. Zijn visie mocht Frankie niet uitdragen. Hij moest presteren, presteren met een ploeg dat al schrok bij het woord ”pressione”. Hopelijk gaat frank voor een team dat wel zijn filosofie begrijpt. Frank de Boer is voor het Nederlands voetbal; het verleden, het heden en de toekomst.

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl

Geef een reactie