Schiedam – Zaterdag 2 juli a.s. zal PPSC in de oefenwedstrijd tegen Sparta Rotterdam afscheid nemen van Bilal Yarar. De 33-jarige oer-PP’er die in de loop der jaren is uitgegroeid tot het gezicht van de schiedamse zaterdagclub zal definitief stoppen met selectievoetbal. “Na elke wedstrijd en training wordt mijn knie altijd stijf. Daarnaast kan ik door mijn werk heel onregelmatig trainen, voor mij een reden om er definitief mee te stoppen”. aldus de altijd goedlachse balvirtuos. Guido van der Wal sprak namens Waterwegsport met Yarar over de hoogtepunten maar ook de tal van blessures die een echte doorbraak van een van de beste voetballers die PPSC ooit heeft voorgebracht uiteindelijk in de weg stonden.
Door: Guido van der Wal
Eeuwig talent
Vorige week organiseerde PPSC voor de 5e keer het Verloren Talententoernooi. Het verbaasde niemand dat het team van de door brille doorspekte middenvelder Yarar voor de 5e keer het toernooi won. “Toen ik negen was ben ik begonnen met voetballen bij Demos. Omdat mijn vriend Bram Klaassen dit vroeg, ben ik een jaar later al naar PPSC gegaan”. Bij PPSC was men er al snel van overtuigd dat er een groot talent op Thurlede rondliep.
In 1996 (Bilal was toen 13) organiseerde de KNVB Goalmaster. Strijdend tegen grote talenten van o.a. Feyenoord en Sparta won Yarar het evenement glansrijk. Zelfs op Eurosport en Nederland 1 werden de beelden uitgezonden. “Het duurde niet lang voordat ik benaderd werd door Sparta, maar ook door bijvoorbeeld Roda JC. Feyenoord is zelfs bij mij thuis geweest. Ik ben er toen niet op ingegaan. De ambitie was er wel, maar ik dacht dat het nog wel zou komen. Spelen met mijn jeugdvrienden vond ik op dat ogenblik veel belangrijker.” Wat hem is bijgebleven is de ereronde die hij mocht lopen in een volle Kuip in de rust van de wedstrijd Feyenoord – Ajax om de Supercup.
Met jeugdvriend en huidige aanvoerder van PPSC 1 Henry Mentink speelde Yarar zo’n beetje zijn hele carriere. In de jeugd was Ron de Bruijn zijn trainer. “Uit dat elftal zijn veel jongens uiteindelijk doorgestroomd naar de selectie. Voor mij was er daarom geen enkele aanleiding om naar een andere club te gaan”.
Het Debuut
Het was uiteindelijk Ron de Bruijn, die hem in het seizoen 2001-2002 in het eerste liet debuteren. Dat hele seizoen stond hij als 19-jarige links op het middenveld .“We hadden een goed elftal met o.a. Eric van Harmelen, Kevin Stiefel, Mischa Keemink en Edwin Ibrisimovic, kijkt hij terug. In het eerste jaar verloren we een beslissingswedstrijd tegen WDS voor de periodetitel. Omdat zij kampioen werden speelden we wel nacompetitie. Dat was een geweldige tijd. De eerste wedstrijd verloren we thuis tegen Heinenoord met 0-2, maar in de terugwedstrijd wonnen we met 2-5 en scoorde ik drie keer” In de tweede ronde werd thuis met 0-1 verloren van Zuidland, maar trok Yarar bij Zuidland uit al binnen twintig minuten de stand weer recht. “Vervolgens werd ik de wedstrijd uitgeschopt en met een ambulance afgevoerd”. Het was voor PPSC toen ook gelijk einde verhaal. “Onder Ron de Bruijn en later ook Ronald Scholte speelden we elk jaar wel voor de prijzen”.dat was altijd leuk.
Blessureleed
Vanaf 2006 kwam de klad erin voor Bilal. Binnen 5 jaar moest hij drie keer geopereerd worden aan zijn knie. “Kruisband, knieband en meniscus. Ik ben er allemaal aan geopereerd. Na de laatste operatie heeft het me twee jaar gekost om terug te komen”. Met PPSC ging het inmiddels niet zo heel goed meer. Men was net gedegradeerd uit de tweede klasse en Henk Dirven was André Stafleu opgevolgd als nieuwe trainer. “In het begin ging het dramatisch, maar de laatste wedstrijden kwamen we op stoom en wonnen nog bijna een periodetitel”. kijkt hij terug op het jaar onder Henk Dirven
Het Dieptepunt
“De degradatie vorig jaar is het absolute dieptepunt in mijn voetballoopbaan. Wat het meeste pijn deed, was dat bijna de hele selectie verkaste. De spelers hadden eigenlijk moeten blijven om een jaar later wat recht te zetten. Zeker de echte PP jongens. Dat Yordi Eijsberg het hogerop ging proberen was overigens wel logisch. Die was klaar voor een stap”.
De balans
“Of ik ergens spijt van heb of dat ik het anders zou doen ? Die vraag wordt me wel meer gesteld. Mijn vrienden noemen mij een eeuwig talent en ik vind wel dat ik te weinig uit mijn mogelijkheden heb gehaald. De vraag kan ik verder niet beantwoorden, want ik denk er niet meer bij na. De toekomst is belangrijker dan het verleden” zegt Bilal weer lachend.Ron de Bruijn was uiteraard zijn favoriete trainer. Arthur van Haren en Henk Dirven noemt hij als beste trainers. Eric van Harmelen is de beste speler met wie hij ooit voetbalde. “Ook hij speelde zijn hele leven voor PPSC en ook hij heeft te weinig
uit zijn mogelijkheden gehaald. Ik ga nu met vrienden in het 3e elftal voetballen. Vriendschap en plezier zijn voor mij het allerbelangrijkste en beide heb ik gevonden bij PPSC.”
- KNVB Beker: Sterk Sparta Rotterdam na strafschoppen onderuit tegen GO Ahead Eagles
- Schiedamse volleybal international Wessel Keemink vervolgt Carrière VfB Friedrichshafen
- Luigi Bruins verlengt bij Zwaluwen: "Er zit nog zoveel potentie in deze groep"
- Winterse transferperiode mogelijke uitweg voor Ivanusec: ‘Dinamo Zagreb wil hem graag terug’
- Wie moet er onder de lat tegen PSV? ‘Het is nooit dat iets vijf dagen voor de wedstrijd al beslist is’
- Vacature: 'Slapende reus' LYRA zoekt gepassioneerde hoofdtrainer
- Waterwegsport.nl tussenbalans: CION, HBSS, HVC’10 en VFC
- Twan Witteveen is Mahorokan Judoka van het Jaar 2024
- Vanaf 2025 één centraal sportloket in Schiedam
- Brian Priske: ‘Hadden niet de volledige controle’ (video)
