Richard Scheerhoorn begon dit seizoen onbezorgd aan zijn klus als assistent-trainer van Kethel Spaland 2. In september speelde de 36-jarige Oer-Schiedammer nog geregeld een partijtje mee, maar nu, ruim een half jaar later, zette de diagnose ALS zijn wereld in een flits op zijn kop en tikt de tijd. “Ik wil de tijd die me gegeven is nog optimaal genieten van alles wat me lief is, de voetballerij is hier een hele belangrijke factor in.”

Door: Mischa Keemink

Ineens voelde hij een pijnscheut in zijn rug die niet meer wegging. Het was in september. Samen met goede vriend Robert Clarijs, die hem overhaalde om met hem aan de slag te gaan bij het tweede, was Scheerhoorn het seizoen vol goede moed begonnen. ‘Tot ik ineens erg veel last kreeg van mijn rug. In het begin dacht ik dat het wel over zou gaan, maar na een week besloot ik om ernaar te laten kijken. In het ziekenhuis dachten ze aan een hernia, maar een paar weken later viel ineens mijn linkerbeen af en toe uit.'”

Richard Scheerhoorn (R) samen met Robert Clarijs (l) en voormalig technische man van Kethel spaland Fedja Mettes aan het begin van het seizoen.
Richard Scheerhoorn (R) samen met Robert Clarijs (l) en voormalig technische man van Kethel spaland Fedja Mettes aan het begin van het seizoen.

Alarmbellen
Een bezoek aan een neuroloog volgde en na een paar scans werd er nog geen duidelijke oorzaak gevonden. “Tot ik afgelopen maand werd doorgestuurd naar het Erasmus MC en een EMG-scan moest ondergaan. Toen gingen alle alarmbellen af.” Wat werd gevreesd, bleek de harde waarheid. “Je hebt ALS,” was de keiharde mededeling die Scheerhoorn kreeg. “Dan staat je wereld wel even stil ja. Op de scan was te zien dat de destructieve spierziekte op veel plekken van mijn lichaam aanwezig was. Het verklaarde een hoop…

Inmiddels heeft de mededeling de mentaal sterke Scheerhoorn in de nieuwe realiteit gebracht. “Toen alles ingedaald was, ga je pas nadenken over de gevolgen. Ik probeer zelf sterk te zijn, maar ik vind het vooral heel erg voor mijn vrouw en kind en andere naasten. Zij hebben er zo’n verdriet van. Mijn zoontje Levi is negen jaar en heeft veel vragen. Hij heeft me zelfs een knuffeltje gegeven waar ik mee moet slapen, zodat hij later met datzelfde knuffeltje kan gaan slapen als ik er niet meer ben. Dan breekt je hart… Het vervelende is ook dat je niet weet hoe de ziekte gaat verlopen. In het begin is het heel hard gegaan. In september voetbalde ik nog mee en nu val ik bijna om als iemand me een knuffel wil geven. De laatste weken voel ik wel een soort stabilisatie. Ik hoop dat dit de komende periode zo blijft…

Strijdbaar
Ondanks het verschrikkelijke nieuws blijft Scheerhoorn, hoe moeilijk ook, proberen te genieten van alles wat hem lief is. Ik probeer zoveel mogelijk tijd met mijn gezin door te brengen. Dat is prioriteit nummer 1. Maar ook het voetbal, en dan met name Kethel Spaland, blijft heel belangrijk voor me. De selectie heeft me, toen ik het vertelde, hartverwarmend gesteund. Leider Mitchel den Brinker heeft zelfs geld opgezet, waardoor ik straks met het gezin een week naar Curaçao kan. Echt geweldig! Daarnaast is een van mijn beste vrienden, Leroy van Bueren bij HBSS, ook diverse acties, waaronder een crowdfunding, begonnen om zoveel mogelijk geld op te halen voor Stichting ALS. Daar word je natuurlijk warm van…

Langs het veld
“Hoe de komende periode gaat lopen, zou ik echt niet weten, maar ik weet wel dat ik tot aan de laatste snik zal proberen op het veld en op de club aanwezig te zijn. Vooral bij mijn zoon, waar ik de afgelopen jaren trainer van ben geweest, maar ook bij het tweede, wil ik graag het seizoen goed afsluiten. Afgelopen week heb ik zelfs mijn debuut als assistent-trainer van Ronald Scholte mogen vieren haha. Nee, ik loop nu nog met een stok, maar al moet ik met een scootmobiel langs het veld staan, ik zal blijven komen…

Doneren voor Stichting ALS via Leroy van Bueren doe je hier: https://mudmasters.alsacties.nl/fundraisers/leroy-van-bueren

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl