Na afloop van DVO’32 tegen HVC’10 was er helemaal geen grafstemming in de bestuurskamer van de Vlaardingers. Smaakmaker aan tafel bij de analyse was René van Antwerpen, TC-lid. “Als je maar schrijft dat de jongens hun best hebben gedaan.” Bij dezen. Er kan nog een ander compliment naar de Marathonwegbewoners. Ook na een razendsnelle 0-3 achterstand gingen ze niet over tot een schoppartij. DVO’32 heeft bijna de minste kaarten in 3D. Toch zou trainer Benjamin van der Zwan wat meer agressie op het veld zien. Een veld dat volgens de meeste spelers eigenlijk onbespeelbaar was. Scheidsrechter Ruud Rolandus Boers vond dat er op gespeeld kon worden, maar gaandeweg de stortbuien was het vrijwel onmogelijk.

Door: Cees van der Pol

Van der Zwan: “Toen ik tekende, zag de selectie er nog heel anders uit, maar ineens vertrokken verschillende spelers naar Victoria’04 en Kethel Spaland. Er is veel routine en kwaliteit ingeleverd. Ze mogen van mij er wat steviger tegen aan gaan.“

HVC”10 uit de startblokken

De Hoekse gasten vlogen uit de startblokken. Al na drie minuten was de assist van valse spits Michael van den Bos op Mitchell Bouwhuis goed voor de openingstreffer. (0-1) Na weer twee minuten knopte Michael van den Bos de volgende treffer al achter Natoe Da Graca Dos Santos, maar de assistent besloot dat het buitenspel was en  Rolandus Boers trapte erin.  Weer drie minuten later werd Badr ben Mohammed in het zestienmetergebied gevloerd en de toegekende strafschop werd door Michael van den Bos onberispelijk achter de doelman geschoten, maar nu was Dave Kram te vroeg ingelopen en Rolandus Boers gaf een indirecte vrije trap tegen. Een onjuiste interpretatie van regel 14 De Strafschop  door de scheids. De strafschop moet worden overgenomen, als er een doelpunt wordt gescoord.

Tweede strafschop

Maar in minuut 13 lag de bal al weer op de stip  na een duidelijke handsbal van een verdediger. Opnieuw zette Michael van den Bos zich achter de bal en hij passeerde nu de Vlaardingse doelman aan de andere kant. Gelukkig hield Dave Kram zich deze keer in. (0-3)  Een monsteroverwinning gloorde voor de gasten, maar de Hoekse doelpuntenmachine liep even vast. In de 22

e

minuut bovendien was een verkeerde terugspeelbal ‘kaassie’ voor centrale verdediger Heinrich Esajas die simpel 1-3 binnen schoot. Nota bene tegen de minst gepasseerde doelman uit 3 D, Kenny Lipman. Maar een minuut later was het alweer 1-4, toen Dave Kram weer zijn aanvoerder Van der Bos vond, die geen moeite had Natoe enz. te passeren.

Clifford Santos Monteiro maakte die treffers allemaal niet mee, want hij werd al in de 10

e

minuut vervangen door trainer Van der Zwan, die niet tevreden was op de reactie van zijn rechtsback. Paul van der Slot ging op zijn plaats staan.

HVC’10 houdt zich in

De Hoekse ploeg kreeg daarna een stortvloed aan kansen, maar de kustploeg heeft feitelijk geen echte spits. Die had zijn hart kunnen ophalen. Zelfs voor de rust had de ploeg de score flink  moeten vergroten. Maar het echte ‘killersinstict’ mist de ploeg: die wil vaak ‘lekker voetballen. ’En ja , het doelsaldo komt later wel.

Opmerkelijk was ook dat in de 30 minuut  Kyan Swaneveld geblesseerd het veld moest verlaten en het maar liefst zes minuten duurde, voordat zijn plaatsvervanger. Aymen el Achbouni in het veld kwam. Die zou zich zonder enige concurrentie als beste DVO ‘er deze middag die steeds meer verregende, laten zien.

Aymen

]Op de vraag waarin hij niet in de basis stond, antwoordde de rappe speler: “Ik ben de hele week in België geweest. Dus niet getraind. Ik wilde een woning regelen. Ik heb hier in de jeugd gespeeld en later nog bij Zwaluwen en Excelsior M. Daarna kwam ik terug bij een vriendenteam in het derde van DVO’32. En nu dus in het eerste, maar deze keer dus even niet.” Hij leek er niet echt mee te zitten. Maar ook hij moest toezien hoe HVC’10 in de tweede helft meteen twee keer Natoe Da Graca Dos Santos onder vuur nam. De doelman weerde zich tot twee keer toe kranig. Hij nam ook alle tijd om het spel te hervatten, maar daarin kon je hem geen ongelijk geven.

HVC’10 niet zo scherp meer

Na het begin zakte HVC’10 wat weg en via Aymen en Tim Kievit werd de thuisclub zelfs tien minuten gevaarlijk. Benjamin van der Zwan: “HVC’10 liet het in die periode wat afweten en daarvan konden we gebruik maken, maar die ploeg is veel te sterk voor ons. Er was vandaag een enorm kwaliteitsverschil. Dat is hier behelpen.”

HVC-aanvoerder Michael van den Bos verklaarde na afloop: “Op dit veld viel gewoon niet te voetballen. Bij zulk weer kun je alleen op kunstgras kwijt wat je kunt. De bal was in de tweede helft nauwelijks onder controle te krijgen. Maar het was in feite toch een monsteroverwinning: de eerste twee doelpunten hadden nooit afgekeurd mogen worden en we hadden nog een derde penalty moeten krijgen, dat geval met Bas de Soomer. Dan praat je ook over 2-10.”

HVC’10 wisselt

De Ronde wisselde, ook met het oog op de volgende week in te halen tweede helft van de gestaakte ontmoeting tegen Naaldwijk (de scheids was toen door de kou bevangen). Dat euvel overkwam de Naaldwijkse scheids Rolandus Boers niet, hoewel de omstandigheden bijna even bizar waren.  De Rondes wissels hadden succes, want de eerste de beste voorzet van invaller Rico Sterrenberg  werd door Wessel Vijverberg afgewerkt en een minuut later lag ook 1-6 achter de doelman. Kay van den Bos schoot simpel binnen, nadat weer Sterrenberg de kunsten van de Vlaardingse doelman had getest.

Helemaal uit het niets: twee minuten later krulde rechterspits Tim Kievit een bal knap achter Kenny Lipman. (2-6). Die kreeg verder nauwelijks iets te doen. Lekkere hobby, 90 minuten koukleumen.

Doelsaldo uit beeld

HVC’10 geloofde het verder wel. Er werden weer spelers gewisseld /gespaard en daardoor kwamen er wat omzettingen in de ploeg. Jorn Groothuizen knalde op weg naar het einde toch nog 2-7 binnen en de ingevallen Bas de Soomer was op weg naar 2-8, toen hij onderuit werd gelopen in het strafschopgebied. Blijkbaar vond Rolandus Boers drie strafschoppen in één partij voor één ploeg iets te veel van het goede. Dat was dan bijna het laatste wapenfeit geweest. Precies na 90 minuten floot de Naaldwijker voor het einde en daar was niemand rouwig om: het handjevol verregende toeschouwers aan de Marathonweg al helemaal niet.

Op naar Vierpolders

De stemming in de kleine bestuurskamer was, zoals gezegd, heel gezellig. De bittergarnituur smaakte prima. Maar men schrok toch ook wel dat Vierpolders op eigen veld met  8-1 gewonnen had van Naaldwijk. De inhaalwedstrijd van DVO’32 volgende week gaat namelijk uit tegen Vierpolders. Een derde monsternederlaag op een rij zal toch minder leuk zijn. De realiteit gebiedt natuurlijk wel te zeggen dat de Vlaardingse ploeg het in 2024 met deze selectie erg moeilijk zal krijgen om zich te handhaven in de derde klas.

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl