36-voudig handbalinternational Serge Rink strijkt neer bij Ventura

“Ja, het blijft een leuk spelletje dat me niet loslaat”, kijkt Rink terug op de beslissing zijn handbalschoenen weer aan te trekken. “De laatste jaren speelde ik nog in een vrienden- team bij Aalsmeer. Een groot deel van mijn teamgenoten besloot aan het einde van het seizoen 2019-2020 te stoppen. Dat was voor mij ook het moment om mijn schoenen op te bergen. De laatste maanden begon ik het handbal steeds meer te missen. Ik geef training bij Ventura aan het team van mijn zoon. Ik kwam daardoor in contact met de trainer van het eerste, waardoor ik weer enthousiast raakte. Na een paar keer meetrainen besloot ik er weer helemaal voor te gaan.”

International
De carrière van Rink is om door een ringetje te halen. Bij het Waalwijkse Tachos werd hij voor de eerste keer geselecteerd voor
het Nederlands handbalteam. Daarna was de overgang naar de Nederlandse topclub heel logisch. “Ik had een geweldige periode, zowel bij Aalsmeer als bij Oranje. Met Aal- smeer werd ik vier keer landskampioen en we speelden Europees. Met het Nederlands handbalteam maakte ik geweldige wedstrijden mee. De teller van gespeelde interlands stokte op 36. Ik was toen net 25 jaar, maar de Handbalbond ging een andere richting op. Je moest veel vaker trainen en in een buitenlandse competitie (Duitsland of Denemarken) gaan spelen. Ik bouwde echter op dat moment al een goede maatschappelijke carrière op. Ik besloot vol in te zetten op mijn baan. Als dat besluit van de Bond eerder was genomen, had ik misschien ook de keuze gemaakt om naar het buitenland te gaan.”

Dankbaar
Het contrast lijkt groot. Waar Rink vroeger de degens kruiste in uitverkochte, kolkende sporthallen wacht hem nu het ‘bescheiden’ niveau van de tweede divisie. “Dat maakt me helemaal niet uit. Het gaat toch om het spelletje. We hebben een geweldig enthousiast team, dat dit seizoen voor het eerst weer uitkomt op tweede divisie-niveau.
Ik ben die gasten trouwens erg dankbaar dat ik als ‘ouwe lul’ mee mag doen met ze. De grootste aanpassing voor mij zal zijn, is het feit dat we in onze thuiswedstrijden niet met hars mogen handballen. Dat is in dit nieuwe avontuur voor mij de grootste uitdaging.”

Door/foto’s: Mischa Keemink