Bij Waterwegsport.nl hebben we natuurlijk diep respect voor de sporters, bestuursleden en andere belangrijke giganten die onze regio het kleurrijke verleden geven waar deze om bekend staat !
In waterwegsport.nl legends kijken we met deze tijdsbepalers terug op de periode dat zij een prominente rol speelden. Hoe ging het toen en hoe gaat het nu? Deze week René Verhagen. De aanvaller die in Maassluis bij jeugdliefde VDL uitgroeide tot een doelpuntenmachine van het vlaggenschip vierde de nodige successen. De nacompetitie wedstrijd tegen PFC staat in zijn geheugen gegrift alsmede de doelman van Schiedam….

Personalia: André René Verhagen (1965), woont samen met vriendin Ellen de Jong. Dankzij haar heeft René 2 bonuskinderen, Lizz (28 jaar) en Sten (26 jaar). In 2007 begon hij als zzp’er een schildersbedrijf. Zijn werkzaamheden breidde hij in 2013 uit met een vastgoedbedrijf. ‘Ja, ik mag niet klagen.’

Sport: voetbal, nu niet meer. Bij het fitnessen doe ik vooral aan boksen. Nee, golf duurt mij te lang.

Club: VDL uit Maassluis. Als 6-jarige begon ik en heb er altijd gespeeld. Op mijn 36e stopte ik. VDL is een arbeidersclub, een familie. Het is er altijd gezellig en je voelt je altijd welkom.

Als trainer en assistent heb ik gewerkt bij VDL en later Excelsior’20. Ik kon een ploeg motiveren en op scherp zetten, Waren hele leuke tijden.

Soort speler: Ik was een balvaste spits die makkelijk scoorde. Tegenwoordig zou ik de kapstok worden genoemd.

Beste en slechtste trainer: dat is voor mij één en dezelfde, Hans Hazebroek. Was prof geweest bij Sparta en wilde ons niveau verbeteren. VDL was een simpele ploeg en wilde vooral lol hebben. Ik praatte daar met hem over, tot een verandering kwam het niet.

Je beste ploeggenoot: natuurlijk John van der Meij, een geweldige keeper. Eigenlijk was José Garcia de beste, al heb ik maar anderhalf seizoen met hem gespeeld. Hij was echt een geniale voetballer, die over het veld zweefde.

Mooiste sportmoment: de strijd om promotie van de 3e naar de 2e klasse. Thuis tegen PFC verspeelden we een 2-1 voorsprong en leek de 2-2 van PFC-spits René Wildschut het einde van onze droom. We lagen uitgeteld op het veld., maar spraken bij de aftrap iets af. Toep van der Hoeven zou diepgaan, de bal krijgen en voorgeven. De voorzet kwam en ik kogelde de bal erin. Het was de eerste bal die ik goed raakte en een hele belangrijke. Zoveel blije mensen heb ik niet vaak gezien bij VDL. De laatste wedstrijd bij Leonidas wonnen we met 0-1, ik was de maker van het enige doelpunt. Zo promoveerden wij naar de 2e klasse.

Moeilijkste sportmoment: Tijdens de wedstrijd uit bij FIOS kreeg de vader van onze speler Rob Visser een bal keihard tegen zijn hoofd geschoten. Hij overleed aan de gevolgen, echt verschrikkelijk.

Kom je nog bij VDL: Natuurlijk, ik ben er nu ook hoofdsponsor. Het blijft mijn club.

Kunstgras, vind ik helemaal niks, vooral fysiek. Maar trainen op zo’n veld is heerlijk.

Vroeger was alles beter: Kan je niet zeggen, er is veel veranderd. Er zijn nu veel meer keuzes. Maar dat iedereen op zaterdag wil voetballen. Dacht jij dat ik op zaterdag mijn biertje liet staan. Als je er maar stond op zondag.

Mooiste complex: dat van RKWIK en Hollandiaan. Daar stonden de toeschouwers zo dicht op held veld, kon je heerlijk voetballen.

Leukste anekdote: heb je even tijd? Nou die keer dat we met VDL bij Schiedam speelden. Ik flikte van alles,

vooral alles wat verboden was. In die wedstrijd liep ik door op de doelman van Schiedam. Ik pakte hem bij zijn schouders en kuste hem vol op de mand. Ik kreeg meteen een doodschop van hem. De scheidsrechter wilde optreden, maar dat praatte ik hem uit zijn hoofd. Na de wedstrijd zat ik daar in de kantine. Die keeper kwam binnen en ik riep dat ze hem een biertje moesten geven. Van die homo hoef ik niks, was de reactie van die keeper.

Ik geef het stokje door aan: Anthony Würth

Door: Ton de Leede
Check hier meer Waterwegsport.nl legends !


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl