Maassluis – Hij was een fenomeen als amateurvoetballer in de regio Waterweg. Negentien seizoenen stond René Verhagen in de spits bij VDL en hij maakte het menige voorstopper lastig. De aanvaller van weleer, nu een geslaagde ondernemer die in de coronatijd fier overeind blijft, blikt terug op zijn loopbaan. ,,Ik kan met iedere tegenstander nog een biertje drinken. Zelfs met Dino Saris van DRZ, met wie ik heel wat te stellen heb gehad. Ik heb vooral vrienden overgehouden aan het voetbal.’’

En dat helpt hem nu hij een eigen schildersbedrijf heeft. Ja, ondernemers hebben het even zwaar in deze maanden. Toch legt Verhagen uit waarom hij zijn oude club VDL, Excelsior M, Excelsior’20 en tal van andere verenigingen blijft steunen als sponsor.

 

Niet iedereen van de nieuwe generatie VDL-leden weet dat deze sponsor zelf een topspeler in het amateurvoetbal was. Een spits die honderden doelpunten maakte en maar liefst 19 seizoenen in ons eerste elftal het blauw-witte shirt droeg. Volgend jaar is hij zelfs 50 jaar lid van VDL. Aan het begin van dit seizoen tekende hij een meerjarig contract als hoofdsponsor.

 

Hoe zit het ook alweer, je hebt twee bedrijven?

René Verhagen: ,,Er is Verhagen Vastgoed Onderhoud en Verhagen Schilderwerk. Die bedrijven staan los van elkaar. Schilderwerk is altijd mijn core business geweest. Het vastgoed onderhoud is ontstaan vanuit het schilderwerk. Ik kreeg steeds meer vragen om onderhoudsdingen te doen. Een vloertje hier, een lekkage daar. Allerlei hand- en spandiensten. Via mijn relaties bij Excelsior’20, waar ik als trainer eerder werkzaam was, kreeg ik het onderhoud erbij van openbare scholen en sporthallen in Schiedam.

Die projecten staan nu even op een lager pitje, want tijdens de coronacrisis worden onderhoudswerkzaamheden even uitgesteld. Dat begrijp ik goed. Het omzetverlies is enorm geweest in de afgelopen drie maanden. Toevallig zijn in de afgelopen week dingen weer een beetje op gang gekomen. We doen wel veel. De projecten variëren van een paar euro tot een paar ton.’’

 

Ook jij hebt te maken met de gevolgen van de coronacrisis?

,,Het zijn even vervelende maanden, maar ik ben ervan overtuigd dat de economie straks weer aantrekt. Als je nu quitte weet te draaien, ben je gezegend. Ik ben niet al te somber. Het klinkt heel raar, maar om met Johan Cruijff te spreken heeft ieder nadeel een voordeel. Als je dag en nacht bezig bent om met veel mensen grote projecten te doen, en het is opeens acht of tien weken een stuk rustiger, merk je dat de topspanning even wegvalt. Ondanks dat ik een groot omzetverlies merk, heb ik nog nooit zo diep en goed geslapen als in de afgelopen weken. Het is allemaal te overzien en nu het weer wat drukker wordt keert vanzelf de ‘drive’ om er tegenaan te gaan terug.

Ik ben zelf wat zuiniger gebleven, heb mijzelf nauwelijks salaris gegeven. Het is belangrijker dat de mensen die voor mij werken te eten hebben.’’

 

Hoeveel mensen werken er voor je in piekperiodes?

,,Dat varieert, soms 40 of 50 man. Soms twaalf man, het is allemaal heel project gebonden. ER lopen minimaal wel altijd acht schilders rond. Ik ben nu op het Zandpad bezig, daar lopen timmerlui, schilders, slopers, stoffeerders etc. Ik huur veel mensen in. Toch voel je je verantwoordelijk voor die mensen, want ook al zijn die mensen niet in loondienst, het is toch al jaren dezelfde groep.’’

 

LACHEND: ‘IK BEN NOGAL EEN UITHUIZIG TYPE…’

Hoe heb je de afgelopen maanden doorgebracht?

Verhagen kan een lach niet onderdrukken als hij een omschrijving zoekt voor zijn eigen hang naar gezelligheid en contact. ,,Laat ik het zo zeggen, ik ben nogal een ‘uithuizig’ type. Haha, dat is een mooie omschrijving toch? Maar thuis kan je het ook heel prettig vinden. Ik ben in eigen huis de boel een beetje gaan opknappen en met gepaste afstand in de tuin heb ik het heel gezellig gehad thuis met wat mensen zo nu en dan. Langzaam maar zeker keren we nu terug naar een normalere maatschappij. Maar we moeten wel voorzichtig blijven, want er moet geen tweede piek komen.’’

Is de wereld van schilders je passie geworden?

De oud-voetballer grijnst opnieuw en zegt: ,,Ik ben op mijn 42e voor mijzelf begonnen. Tot die tijd wist ik niet wat ik wilde worden. Eigenlijk ben ik vrij impulsief mijn eigen bedrijfje begonnen. Ik ben er een beetje ingerold, in het schilderen. Mijn vader was geen schilder van beroep, die werkte bij Bos & Kalis, een groot baggerbedrijf. Maar als hij zoveel dagen of weken op zo’n schip had gezeten, was hij weer een tijd vrij en was hij vaak aan het schilderen. Ik heb zelf ook onbezoldigd nog meegelopen bij een andere, ervaren schilder. Om het vak te leren.’’

‘NOOIT VIJANDEN GEMAAKT IN DE REGIO’

Heeft je grote netwerk in het amateurvoetbal je geholpen?

,,Nou, dat zeker. Dat heeft me geen windeieren gelegd. Ik ken de hele regio en heb zo’n beetje tegenover iedereen in het veld gestaan. Ik heb ook nooit vijanden gemaakt in het veld. Zelfs met Dino Saris van DRZ in Schiedam drink ik tegenwoordig een biertje. En dat was echt de grootste gek als voorstopper. Nou ja, we waren allebei net zo zek. Dat liep een enkele keer uit de hand. Hij deed alles om te winnen, maar ik ook. Maar nu is het goed. En als veel mensen je kennen, gunnen ze het je ook om werk te doen.’’

Mis je het voetbal?

,,Ik ben nooit zo’n tv-kijker geweest als het om voetbal gaat. Ik sta liever langs een veld. Nu lees ik alleen de VI en de krant.’’

Ben je optimistisch dat we straks weer kunnen voetballen?

,,Dat verschilt wel natuurlijk. Bij een club als VDL moet het kunnen. Daar komen bij het eerste elftal niet zulke aantallen publiek dat je geen afstand kunt houden. Al ligt de verantwoordelijkheid bij de mensen zelf. Ik denk dat de meeste clubs het straks goed gefaciliteerd hebben en de regels navolgen anders is het sowieso een onbegonnen zaak. Ik vind dat iedereen zich tijdens deze crisis toch al heel aardig aan de regels heeft gehouden.’’

VERENIGING VDL DANKBAAR VOOR SPONSORSCHAP

De vereniging VDL is je dankbaar dat je als sponsor loyaal bent in deze tijd. Ze vinden het belangrijk om vooral de jeugd maar ook ouderen te laten sporten. Realiseer jij je dat je daar met je sponsoring flink aan bijdraagt?

,Ik heb tijdens de coronacrisis nooit de intentie gehad om het sponsorschap te verbreken. Een vereniging als VDL kan hier niets aan doen en spant zich in om iedereen weer te laten sporten. Dat waardeer ik. Zolang ik het kan betalen blijf ik al mijn afspraken op sponsorgebied – ook bij andere verenigingen – nakomen. En dat doe ik ook bij andere clubs. ik werd van de week gebeld door iemand van de hockeyclub Leonidas. Daar ging ik een klein contract aan precies in de coronatijd. Die mensen namen netjes contact op dat de ingangsdatum even werd opgeschoven. Dat waardeer ik dan enorm. Dus ik blijf ze steunen.’’

Dat doet niet iedere sponsor…

,,Sommigen verklaren mij voor gek, want het eerste wat je doet is toch bezuinigen op sponsoring, zeggen ze. Maar het is juist heel belangrijk om met z’n allen maatschappelijk goed te ondernemen en te steunen waar mogelijk. Je moet ook meedenken als ondernemer. En als de vereniging dan met een interview en een stukje pr zelf contact opneemt, stel ik dat ook weer op prijs.’’

Je helpt VDL om aan jeugd kansen te blijven bieden. Ook omdat je zelf hebt genoten van je jeugd als voetballer bij VDL en in Maassluis?

 ,,Absoluut! Ik was vijf of zes jaar toen ik ging trainen en voetballen bij VDL. Ik was helemaal voetbalgek. op de dagen dat ik niet bij de club kon trainen en spelen, vond je mij op het pleintje bij de Haydnlaan. Dat is waar nu Green Eagles basketbal zit. Daar speelde je, zoals ik dat beleefde, altijd voor een vol stadion. Je had daar de Martin Luther King-school, een houten fietsenstalling aan een kant van het plein en aan de zijkant zat iedereen in de Beethoven-flat naar je te kijken. Ik was me daar op dat pleintje vreselijk aan het uitsloven. Je dacht echt dat iedereen naar je keek.’’

‘STRAATVOETBALTOERNOOI WAS PRACHTIG’

Was het ook een voetbalbuurt?

,,We hadden er een straatvoetbalteam elk jaar met Koninginnedag. Wilko de Groene (nu financiële man bij VDL, red.), Wim en Bart Put, Robert Deurloo, Marin en Eric Steffen (hun ouders hadden de dierenwinkel de Vlaamse Gaai in de Koningshoek) en Paul en Dickie Eichorn vormden mede ons straatvoetbalteam. Ik vond het een fantastische tijd. Paulje Eichorn was misschien wel de beste jeugdspeler met wie ik ooit heb gevoetbald. Eigenlijk is het zonde dat hij nooit verder is doorgebroken.’’

Jij brak al op je zestiende door bij VDL.

,,Ik meen dat Cor van Nieuwenhuizen de trainer was die mij uit de jeugd bij het eerste elftal haalde. In het begin voetbalde ik nog in A1 én in het eerste elftal. Onder Ger Robbemond werd ik basisspeler en ben ik nooit meer uit het elftal gegaan.’’

Altijd op de positie van spits?

,,Trainer Jan Baksteen heeft ooit het lumineuze idee gehad om mij uit te proberen als centrale verdediger. Dirk Rijsoort en Henny Brinkman waren allebei geblesserd en we speelden een oefenwedstrijd tegen de landelijke jeugd van Sparta. Die avond werden we helemaal kleurenblind gespeeld. Ik zei tegen Jan: dat was niet zo’n succes. Ze me maar in het tweede als je me niet meer in de spits zet. Maar het is goed gekomen, ik stond snel weer op mijn eigen plek en dat jaar promoveerden we ook nog. Als spits moet je nooit in paniek raken als je een paar wedstrijden niet scoort.’’

En ernstige blessures kunnen ontwijken toch?

,,Een keer heb ik mijn kruisband beschadigd. Die scheurde niet af, maar raakte wel beschadigd. Het was bij Moordrecht en het was met recht ook een moordaanslag van die verdediger. Ik ben er toen drie maanden uit geweest.’’

 ‘VDL HEEFT GROTE MAATSCHAPPELIJKE ROL’

Hoe kijk je nu naar je club? VDL is een pure amateurclub gebleven met veel vrijwilligers.

,,Ik denk dat VDL een grotere rol heeft in de Maassluise gemeenschap op sportgebied dan de andere clubs. Dat zeg ik met alle respect voor de anderen. Excelsior M is puur prestatief bezig. Dat is ook mooi. Maar VDL kijkt als vereniging op alle fronten om naar iedereen. Er is veel aandacht voor breedtesport en voor recreanten. Daarmee neemt VDL een sociale rol in binnen deze stad. Dat moet ook zo blijven. VDL hoeft nooit een Excelsior M te worden. En wil dat ook niet.’’

 

Over het eerste elftal heb je wel een mening toch?

,,Nou, een mening… Ik hoop dat de selectie wat stabieler kan worden. Dan is het nodig dat de oudere jeugd stappen gaat maken om het gat te overbruggen met de mannen die nu al weer jaren in het eerste elftal staan. Het kan verstandig zijn om te investeren in betaalde trainers voor de oudste en hoogste jeugdteams. Ik begrijp dat VDL die stap wilde maken na alle investeringen in het complex en de faciliteiten. Daar is eerst de focus op gelegd. In dat opzicht is het spijtig dat juist nu de coronacrisis is uitgebroken. Dat werpt alle verenigingen financieel terug.’’

‘GOUDEN JAREN MET DIRK, HENNY, JAN EN BENNY’

Lijkt het huidige 1e elftal op het elftal waar jij vroeger jarenlang mee speelde?

,,Precies! Wij hadden jarenlang een vaste kern. Denk aan Dirk van Rijsoort, Jan Ouwendijk, Henny Brinkman, Ben Tureay, ik zelf. Daarachter was een flink gat. Met die kern beleefden we gouden jaren. We misten een generatie die het kon overnemen. Toen ik trainer werd van VDL heb ik een stel Vlaardingers kunnen halen, waardoor we wat tijd wonnen om onze eigen jeugd te kunnen brengen. Ik vind het wel mooi dat spelers als John Bekker, Melvin Louwen, Kevin vd Kraan, Mustafa Kaya en Kees Ketting al zo’n vijftien jaar in het eerste staan. Maar er moet weer aanvulling komen. Gelukkig zijn er wel weer zo’n 7 of 8 jongens uit eigen jeugd nu in de selectie voor het nieuwe seizoen. Dat is in elk geval hoopvol.’’

 


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl