Schiedam – ‘Daar gaan we voetballen!’ wees ex-prof Geert Arend Roorda (31) afgelopen zomer tijdens een potje tennis met kameraad Paul Simonis naar het gloednieuwe complex van Kethel Spaland. Niet veel later, na enig zoekwerk op internet volgde het gesprek met trainer Ruud Spierings om vervolgen enkele weken later in het prachtige blauw-rode tricot zijn debuut te maken tegen WCR. Plaats van handeling: de Rotterdamse derde klasse zondag!

Door: Mischa Keemink

Geboren en getogen onder de rook van het Abe Lenstra Stadion doorliep het Friese talent met succes alle jeugdelftallen van de super Friesen om vervolgens uit te groeien tot een publiekslieveling en vaste waarde in het eerste elftal.

Parallel aan de clubsuccessen van de middenvelder liepen de diverse selecties van de vertegenwoordigende elftallen waar hij o.a. met Oranje O17 op het WK in Peru beslag legde op het Brons. “Een geweldige periode,” kijkt hij terug. “Gert-Jan Verbeek haalde me vanuit de A-jeugd bij de selectie en in de voorbereiding pakte ik mijn kans en heb ik heel veel gespeeld. Ik kon bij het publiek ook weinig fout doen. Ik was een jongen van de club en werd op handen gedragen. Alles voelde zo vertrouwd.”

Blessures

Na de vliegende start volgde een terugslag. Een oude knieblessure die zijn oorsprong vond in de jeugd speelde weer op. “Een operatie was op dat moment noodzakelijk en in totaal was ik bijna een seizoen weg. Aan het einde maakte ik weer minuten en ik besloot heel de zomer door te trainen om fit aan de start te verschijnen. Jammer genoeg raakte ik tijdens deze zomer in een oefenwedstrijd met Jong-Oranje weer geblesseerd aan diezelfde knie waardoor ik weer een seizoen aan de kant stond. Blessures hebben uiteindelijk nog een aantal keren in mijn carrière roet in het eten gegooid.”

KNVB-Bekerwinnaar

Na deze periode van tegenslag werd het harde werken in zijn derde jaar als prof meer dan beloond. In een kolkende kuip schreef Roorda met zijn ploeggenoten geschiedenis door in de KNVB-bekerfinale FC Twente na strafschoppen te verslaan. “Dit was natuurlijk een unieke ervaring. Ik begon op de bank en viel in de 70ste minuut in. Het gevoel toen wij uiteindelijk wonnen was onbeschrijfelijk. De aankomst in Heerenveen maakte die dag legendarisch.”

De komst van oefenmeester Ron Jans bij Heerenveen luidde de overgang in naar Excelsior Rotterdam. “Ik kwam niet in de plannen van Jans voor en mijn voormalige assistent-trainer Alex Pastoor wilde mij graag voor een half jaar huren bij Excelsior Rotterdam. Uiteindelijk heb ik een fantastisch periode beleefd met als hoogtepunt de 2-3 uitoverwinning die wij met excelsior boekten op Heerenveen. Deze wedstrijd scoorde ik tweemaal. Dat was een aardige lange neus.”

Uiteindelijk ging de liefde met Heerenveen, na de verhuurperiode in het Rotterdamse, uit als een nachtkaars. Het blauw – witte nest  werd verlaten om vervolgens via NEC, Sparta Rotterdam, FC Dordrecht en Richmond Australië al op 28-jarige leeftijd te besluiten om te stoppen als prof. “Vooral in Australië heb ik een heel mooi jaar meegemaakt. Inmiddels had ik mijn TC-3 gehaald en heb daar bij een jeugd-elftal mijn eerste stappen in het trainersvak gezet. Bij terugkomst in Nederland besloot ik om te stoppen met voetballen omdat de eredivisie er voor mijn gevoel niet meer inzat. Ik heb het nog even geprobeerd bij Flevo Boys maar daar kon ik niet wennen aan de mentaliteit. Het was of gezellig of je ging ervoor. Een tussenweg was er voor mij niet.”

Incassobureau

Uiteindelijk moest ik uitzoeken wat ik nu verder wilde en ging in eerste instantie werken bij een incassobureau op kantoor, maar dat was echt niet mijn wereld. Ik heb het een jaar vol gehouden. Ik was altijd heel erg vrij en bezig op een veld en nu kwamen de muren op me af. Het was voor mij wel een goede leerschool en mijn eerste stappen op de ‘arbeidsmarkt’ dat was helemaal nieuw voor me en echt wennen”.

Trainersvak

Dat het bloed kruipt waar het niet heen kan is een understatement. Uiteindelijk bracht de liefde Roorda naar Schiedam en is hij dit jaar voor het eerst als assistent-trainer verantwoordelijk voor de JO19 van Sparta Rotterdam. “Geweldig om te doen. De klik met de hoofdtrainer Paul Simonis is er vanaf het begin. We trainen vijf keer per week en ik vind het erg mooi om deze jonge gretige gasten te helpen om de stap naar het betaalde voetbal te maken. Aankomend seizoen ga ik beginnen met mijn TC 1 en hoop ik mijn trainerscarrière uit te bouwen.”

Kethel Spaland (zo)

Om de cirkel helemaal rond te maken besloot de ex-prof afgelopen zomer ook zelf de schoenen weer onder te binden. “Ik vind het nog steeds een geweldig spelletje. De keuze voor Kethel Spaland is eigenlijk geheel toevallig en een praktische omdat het bij mij om de hoek ligt. Ik geniet van de competitie waarin we spelen met clubs als COAL, DRL en Steeds Hooger. Ik heb er nog nooit van gehoord maar geniet van de sfeer en de entourage. Het niveau valt ook mee. De meeste tegenstanders zijn gewoon fit en kunnen goed in de weg lopen. Dat maakt het soms wel lastig.”

“Of Paul in ik een voorkeursbehandeling krijgen? Absoluut niet! Uit tegen Besiktas hadden we twee keer niet getraind waardoor we gewoon op het bankje plaats konden nemen. Na een 1-1 ruststand vielen we in en wonnen we met 1-7.  Dat dan weer wel haha. Al met al geniet ik met volle teugen van de amateurwereld. Of ik nog ambitie heb? Zeg nooit nooit in de voetballerij. De tijd zal het leren..”

Foto: Mischa Keemink

Dit is een artikel uit de nieuwe waterwegsport.nl magazine ! Pik hem op bij je sportvereniging of lees hem online.


Het laatste nieuws:

Avatar foto

DoorMischa Keemink

WaterwegSport.nl - info@waterwegsport.nl