Er bestaan verschillende soorten pijn voor een voetballer. Er is fysieke pijn. Veel voetballers hebben hier last van, of doen vaak of ze er last van hebben. De fysieke pijn is vervelend, maar er is een veel ergere vorm van pijn voor een topsporter: De mentale pijn.
Deze mentale pijn was vrijdagavond op het Kasteel voelbaar als geen ander. Mitchell Burgzorg kon zichzelf wel voor zijn kop slaan en wist door de innerlijke pijn en schaamte niets anders te doen dan zijn gezicht te bedekken met zijn handen. Luttele seconden eerder had hij Bergkamp netjes in de voeten aangespeeld, waardoor deze 1 op 1 op de keeper af kon. Het enige probleem is dat Burgzorg niet hetzelfde shirt aan had als Roland Bergkamp en hij dus naar een speler van de verkeerde ploeg had gespeeld. Als Spartaans supporter zou je bijna met de jongen meeleven.
Bijna… Want de blunder van Burgzorg zorgde voor een 1-0 voorsprong voor de Rotterdammers, die tot dan toe nauwelijks in de wedstrijd zaten. Door het doelpunt kwam Sparta beter in het spel en wist het vrij snel na het eerste ook een tweede doelpunt te maken. Hierbij had de club echter wel wederom hulp nodig van de tegenstander. Een schot van Sanusi werd van richting veranderd.
Vreugde alom, want een 2-0 voorsprong moest toch voldoende zijn tegen een club uit de onderste regionen van de Jupiler League. Niets bleek echter minder waar. Almere kwam na rust goed uit de kleedkamers en door laconiek verdedigen stond Sparta in mum van tijd nog maar 2-1 voor. Een tijd lang leek dit te gaan zorgen voor de gelijkmaker, maar dat was gerekend buiten Oerspartaan Thomas Verhaar.
Het leuke aan een speler als Verhaar is dat hij andere spelers beter maakt. Door het inbrengen van Verhaar kwam Brogno veel beter in zijn spel. Bovendien weet Verhaar het stadion altijd op z’n kop te krijgen, waardoor het momentum weer aan Spartaanse zijde kwam te liggen. Na eerst een doelpunt afgekeurd te zien worden door buitenspel, zag Verhaar Bergkamp uiteindelijk de 3-1 binnenkoppen, wat leidde tot euforische taferelen over het goed gevulde kasteel.
Toch was er nog een minpuntje aan de wedstrijd. Een oude traditie van Sparta is namelijk dat oud-Spartanen vaak scoren tegen hun oude club. Iedere wedstrijd blijft het hopen dat deze traditie verbroken werd en gedurende de wedstrijd tegen Almere leek hier eindelijk sprake van. Totdat Jason Oost in de achtentachtigste minuut de 3-2 binnenschoot. Sparta zal moeten leren leven met deze traditie. Als er een ex-Spartaan bij de tegenstander speelt zal Sparta er op z’n Cruijffiaans ‘minstens één meer moeten maken dan de tegenstander’. Gelukkig lukte dit tegen Almere.
- Schiedamse volleybal international Wessel Keemink vervolgt Carrière VfB Friedrichshafen
- Luigi Bruins verlengt bij Zwaluwen: "Er zit nog zoveel potentie in deze groep"
- Winterse transferperiode mogelijke uitweg voor Ivanusec: ‘Dinamo Zagreb wil hem graag terug’
- Wie moet er onder de lat tegen PSV? ‘Het is nooit dat iets vijf dagen voor de wedstrijd al beslist is’
- Vacature: 'Slapende reus' LYRA zoekt gepassioneerde hoofdtrainer
- Waterwegsport.nl tussenbalans: CION, HBSS, HVC’10 en VFC
- Twan Witteveen is Mahorokan Judoka van het Jaar 2024
- Vanaf 2025 één centraal sportloket in Schiedam
- Brian Priske: ‘Hadden niet de volledige controle’ (video)
- Sparta Rotterdam ontvangt Go Ahead Eagles voor de beker
